Bulimia, czyli wilczy głód, pojawia się zwykle napadowe-; może zaczynać się nagle w nocy, a wtedy pacjent budzi się z uczuciem osłabienia i bólu i z niezaspokojonym pragnieniem jedzenia. Niekiedy napady pojawiają się natychmiast po spożyciu obfitego posiłku, a już mała ilość pokarmu może usuwać głód, względnie chory spożywa olbrzymie ilości pokarmu. Wzmożone łaknienie występuje w okresie zdrowienia ze wszystkich wyniszczających chorób gorączkowych. Diabetes mellitus. Cechy. W okresie pełnego rozwoju chorobie może towa­rzyszyć wilczy apetyt, a trawienie z reguły jest dobre. Jednak mimo tego, że pacjenci spożywają olbrzymie ilości pokarmu, w ostrych przypadkach szybko chudną. Później może rozwijać się utrata łaknienia. Morbus Graves-Basedowi (choroba Graves-Basedowa). Cechy. Łaknienie jest często wzmożone, a wzrastająca szybkość przemiany materii powoduje ko­nieczność wzmożonego dowozu pokarmu. Neurosis. Cechy. Widuje się wszystkie postacie łaknienia. Niekiedy wy­stępuje uczucie niedosytu (akoria), a pacjent zawsze żali się na uczucie ,,próżności" żołądka. Reakcja po wstrzyknięciu insuliny. Cechy. Napadowe uczucie głodu, drże­nie, pocenie się, osłabienie; dezorientacja lub utrata świadomości mogą też zdarzyć się u chorych na cukrzycę, stosujących insulinę, zwłaszcza po nad­miernym wysiłku fizycznym lub bodźcu emocjonalnym. Występuje u diabetyków stosujących insulinę; pocenie się w czasie napadu; niski poziom cukru we krwi; ulga po podaniu pokarmu zawierającego cukier lub po wstrzyknięciu roztworu glikozy. Hypoglycaemia paroxysmalis idiopathica. Cechy. Napady powstają bez widomych przyczyn. Występuje głód, drżenie, bladość, pocenie się, przyspie­szenie akcji serca, osłabienie, zazwyczaj przy czczym żołądku. Poprawa stanu po jedzeniu lub wstrzyknięciu adrenaliny. Występowanie w różnych okolicznościach; w czasie napadu niski poziom cukru we krwi; po 36-godzinnym głodzeniu poziom cukru we krwi poniżej 60 mg; poprawa na diecie niskowęglowodanowej i bogato-białkowej. Hyperinsulinismus (wskutek guza wysp Langerhansa). Cechy. Napady głodu i inne objawy niedocukrzenia występują regularnie przy czczym żołądku i ustępują po jedzeniu lub po wstrzyknięciu roztworu glikozy. Niski poziom cukru we krwi w czasie napadów; ustąpienie objawów w wyniku usunięcia łagodnego lub złośliwego guza wysp Langer­hansa. Mniej częste przyczyny. Chlorosis: dilatatio ventriculi; epilepsia; psychosis; gastritis chronica; gastrosuccorrhoea; tumor cerebri; encephalomalacia; ulcus ventriculi; pertussis; idiotismus; acromegalia; diabetes insipidus; avitamino­sis; neurosis; hysteria; tuberculosis pulmonum; obesitas (exogenes); helmin­thiasis; ergotismus; zatrucie jodem; graviditas; uszkodzenie obszaru czoło­wego kory mózgowej; porażenie lub zapalenie nerwu błędnego; zaburzenia podwzgórza (?); okresy wzmożonego wzrostu.