Brzuch łódkowaty jest zapadnięty albo wgłębiony miskowato lub łódkowato, a boki jego ściśle odpowiadają wklęsłości miednicy kostnej. Trzewia brzuszne są wyczuwalne przy palpacji, a normalny odgłos opukowy bębenkowy jest znacznie słabszy. Obraz ten spotyka się w znacznym wyniszczeniu (na tle no­wotworów złośliwych, kiły, gruźlicy itp.), w przewlekłych biegunkach oraz w stanach niedożywienia wskutek przedłużających się wymiotów. W tych sta­nach przyczyna jest jawna, a stąd objaw ten nie stanowi wielkiej pomocy w rozpoznawaniu. Saturnismus chronicus (przewlekłe zatrucie ołowiem; plumbismus). Cechy. W czasie napadów kolki części ściany brzucha są zapadnięte, ale może występować nieznaczne uczucie pełności w żołądku. W przypadkach kolki zwykle nie występuje tkliwość przy palpacji ani napięcie ścian brzucha. Peritonitis diffusa acuta (ostre rozlane zapalenie otrzewnej). Cechy. Po­czątkowo brzuch może być wciągnięty, ale wkrótce ulega wzdęciu. Meningitis tuberculosa (gruźlicze zapalenie opon mózgowych; meningitis basilaris). Cechy. Brzuch ulega wciągnięciu i staje się łódkowaty w okresie odrętwienia (stupor). Hernia diaphragmatica (przepuklina przeponowa). Cechy. Brzuch bywa znacznie zapadnięty, przy czym jedno Jub więcej trzew ulega przemieszcze­niu do wnętrza lewej części klatki piersiowej. W wywiadzie — ciężki uraz tułowia; ból w okolicy lewego górnego kwadranta brzucha i klatki piersiowej; duszność; zaburzenia żołądkowo-jelitowe; objawy odmy opłucnej lub puchliny opłucnej (hydrothorax); dextrocardia; badanie radiologiczne. Mniej częste przyczyny. Enterocolitis; meningitis cerebrospinalis; obstructio pylori; tumor cerebri; cholera; vomitus cyclicus; strictura oesophago pancrea-titis; przełomy żołądkowe w wiądzie rdzenia.