Jama krtani (cavum laryngis) jest znacznie mniejsza od zewnętrznego obwodu krtani. Ściana przednia jamy utworzona jest przez powierzchnię tylną chrząstki nagłośniowej, więzadło tarczowo-nagłośniowe, kąt chrząstki tarczowatej, więzadło pierścienno-tarczowe i łuk chrząstki pierścieniowatej. Ścianę boczną z każdej strony tworzy powierzchnia przyśrodkową błony włóknisto-sprężystej krtani (błony czworokątnej i stożka sprężystego) wraz z chrząstką klinowatą i rożkowatą, powierzchnia przyśrod­kową chrząstki nalewkowatej i łuku chrząstki pierścieniowatej. Ściana tylna zamknięta jest powierzchnią przednią mięśnia nalewkowego i płytki chrząstki pierścieniowatej. Ściany jamy krtani wysłane są błoną śluzową. Na powierzchni przedniej części nadgnykowej nagłośni łączy się ona z błoną śluzową nasady języka tworząc pomost między krtanią a językiem w postaci trzech wyżej opisanych fałdów językowo-nagłośniowych i dwóch symetrycznych dołków nagłośniowych położonych między nimi. Dołki te pogłębiają się, a ograniczające je fałdy zaznaczają się silniej lub też dołki i fałdy wygładzają się zależnie od wzajemnego położenia nagłośni i nasady języka. Jama krtani układa się w trzy piętra. Piętro górne jest to przedsionek krtani albo jama górna krtani ; poniżej znajduje się piętro środkowe—jama pośrednia krtani , najważniejsza okolica, ponieważ tutaj leży szpara głośni wraz z fałdami kieszonki krtaniowej i fałdami głosowymi oraz kieszonka krtaniowa. Dolne piętro tworzy tzw. jama podgłośniowa (cavum infraglotticum) czyli jama dolna krtani , która sięga do pierwszego pierścienia tchawicy. Na zewnątrz od właściwego narządu głosowego obustronnie leży zachyłek gruszkowaty, część składowa dolnej części gardła; jest on jednak objęty chrząstką tarczowata.