Krosty są odosobnionymi uszkodzeniami Skóry, w których górna warstwa skóry jest uniesiona przez wysięk ropny. Są one okrągłe albo kończyste i sa­dowią się powierzchownie lub głęboko. Powstają często zarówno z grudek, jak i pęcherzyków. Często miejscem ich powstania jest mieszek włosowy. Impetigo contagiosa. Cechy. W krótkim czasie zawartość pęcherzyka pier­wotnego staje się mleczna lub ropna. Krostki wkrótce pękają, a na po­wierzchni tworzy się żółtawy lub brązowawy strup (strup ,,naklejony"). Eczema pustulosum. Cechy. Zwykle na twarzy, skórze głowy lub uszach występują skupione w plamy małe krostki, często u źle odżywianych dzieci. Zwykle towarzyszą im małe pęcherzyki. Zaatakowana skóra jest zaczerwie­niona i zgrubiała, ze znacznym paleniem i swędzeniem. Variola (ospa prawdziwa). Cechy. Około ósmego dnia choroby pęcherzyki zmieniają się w krosty, które wówczas tracą pępkowate zagłębienia. Wokół krost powstaje obrzmienie i zaczerwienienie. Pojawia się wtórna gorączka. Krosty szybko wysychają i tworzą strupy, które odpadają czternastego lub piętnastego dnia, pozostawiając ciemne blizny lub wgłębienia. Furunculosis (czyraczność). Cechy. Pojawiają się głębokie nacieczenia i tkliwość, które lokalizują się i tworzą wyraźnie czerwone, wrażliwe, ucieplo-ne guzy; guzy te piątego dnia chełboczą, a później pękają. Powstawanie w okolicy narażonej na obcieranie. Acne vulgaris. Cechy. Powierzchownie lub głęboko osadzone krostki roz­wijają się z grudek w ciągu 24 do 40 godzin, zwykle ograniczając się do twa­rzy, grzbietu i barków. Krostki zawierają gęstą, białą ropę i zazwyczaj pękają samoistnie. Towarzyszą one grudkom i zaskórnikom i nie wywołują swę­dzenia. Początek choroby zwykle w okresie dojrzewania; przewle­kłość, wciągnięcie w sprawę chorobową gruczołów łojowych. Varicella (ospa wietrzna). Cechy. Krostki tworzą się w 48 godzin od chwili pierwszego wysiewu a później kurczą się, tworząc strupy. Potem mniej wię­cej w ciągu 3 dni rozwijają się kolejne rzuty wykwitów, tak że jednocześnie występują wykwity we wszystkich stadiach rozwoju nawet wśród zmian z po­dobnego okresu. Syphilis. Cechy. Kiłowa osutka krostkowa występuje w dwóch postaciach, kończystej i płaskiej. Każda z tych postaci bywa mała lub duża. Mała, koń-czysta lub prosówkowa odmiana zaczyna się grudkami i wysycha, tworząc strupy. Duże kończyste krosty mogą zaczynać się grudkami lub nie; bywają powierzchowne lub głębokie i atakują wszystkie części ciała, ale częściej uda. Mała, płaska, kiłowa osutka krostkowa powstaje niekiedy z plamek lub gru­dek. Zmiany te stanowią odosobnione i uogólnione wykwity, umiejscowione zwłaszcza na zewnętrznych częściach płciowych, owłosionej skórze głowy lub na twarzy. Szybko tworzą się strupy. Duże płaskie krosty kiłowe różnią się od nich tylko rozmiarem. Krostki kiłowe zdarzają się znacznie rzadziej niż grudki. Sycosis vulgaris (sycosis nonparasnica; sycosis simplex). Cechy. Małe .krostki rozwijają się w okolicy owłosionej brody u mężczyzn ze stożkowatych, czerwonawych grudek. Każda z nich jest przebita włosem, który traci połysk. Krosty nie mają skłonności do pękania. Bywa wzmożone tworzenie strupów. Zmiany są początkowo odosobnione, ale mogą zlewać się i powodować nacieczenia. Choroba jest jednak względnie powierzchowna, a włosy wykazują nie­wielką skłonność do wypadania. Wykwity polekowe. Cechy. Bromki, jodki, antymon, antypiryna, arsen, chloral, salicylany i czasami inne leki mogą powodować powstanie wysypki krostkowej lub wykwitów podobnych do trądziku. Ecthyma. Cechy. Kilka głęboko usadowionych krost, otoczonych zapalnymi obwódkami i stwardniałą skórą, pojawia się najczęściej na nogach, czasami na górnej części ramion, brzuchu i barkach. Średnica ich może dochodzić do 1 cm. Piątego lub szóstego dnia pękają one, tworząc masywne, brązowe strupy, pod którymi postępuje proces owrzodzeniowy i ropienie. Ostry przebieg; brak objawów podmiotowych. Mniej częste przyczyny. Malleus; anthrax; sporotrichosis; tuberculosis colli-quativa; pyodermia papillaris chronica; dermatitis urticoides; acne variolifor­mis; folliculitis; acne rosacea; pyodermia facialis; folliculitis keloidalis; acro­dermatitis streptococcica; dermatitis nodularis necroticans; eruptio varicelli-formis Kaposi; vaccinia generalisata; ecthyma contagiosum; herpes zoster; psoriasis pustulosa; keratosis blenorrhagica; trichophytiasis (bywają krosty wokół grudek); tinea barbae (typ powierzchowny); tuberculosis lichenoides; diphtheria cutis; olejek krotonowy (miejscowo).