Krew, wydostająca się przez usta, może pochodzić z wielu źródeł. Przy krwotoku z nosa krew może się przedostawać do tyłu do jamy nosowo-gardło­wej, skąd jest odkrztuszana lub, po połknięciu, wydostaje się przy wymiotach . W wymiotach krwawych krew pochodzi z przewodu pokarmowego. Krwioplucie może naśladować krwawienie z jamy ustnej Zapalenie dziąseł (gingivitis). Cechy. W wielu spośród ostrych postaci za­palenia dziąseł dziąsła są gąbczaste i krwawią, a chory odkrztusza krwistą ślinę i ropę, zmieszaną ze śluzem. Przyczyny omówiono pod „Gąbczaste, krwawiące i owrzodziałe dziąsła". Usunięcie zęba. Cechy. Czasem zębodół i dziąsło krwawią przez wiele go­dzin lub dni, nawet przy prawidłowym czasie krzepnięcia. Może dojść do wykrwienia chorego wskutek tego stałego ubytku krwi. Uraz. Cechy. Każde uszkodzenie języka (np. przez wystający ząb lub przy­padkowe przygryzienie), uszkodzenie dziąseł lub śluzówki jamy ustnej i gard­ła stanowi oczywistą przyczynę krwawienia z ust. Przy złamaniach szczęk może mieć miejsce rozerwanie śluzówki. Owrzodzenie jamy ustnej i gardła. Cechy. Mogą one wytwarzać rzadką, krwisto podbarwioną wydzielinę (nabłoniak), lub też odkrztuszana ślina bywa podbarwiona krwią. Przyczyny omówiono pod „Owrzodzenia w jamie ustnej"; „Owrzo­dzenia języka", „Owrzodzenia migdałków". Padaczka (epilepsia). Cechy. W klonicznej fazie napadu ruchy żuchwy są bardzo gwałtowne i silne i w tym czasie może dojść do schwycenia między zęby i przygryzienia języka. Z ust wydobywa się spieniona, krwista ślina. Napad może mieć miejsce w ciągu nocy i rano chory odpluwa krwistą ślinę, nie wiedząc o uszkodzeniu języka. Mniej częste przyczyny. Wyrosłe adenoidalne; żylaki gardła; rak wodny; krwawiączka; niedokrwistość pochodzenia śledzionowego; przerost migdałka językowego; czerwienica prawdziwa; białaczka; niedokrwistość złośliwa; nie­dokrwistość aplastyczna; kiła; niedobory pokarmowe (awitaminozy); dziedzicz­ne rozszerzenia naczyń; krwawiączka rzekoma; obniżenie poziomu fibrynoge-nu we krwi; leczenie środkami przeciwkrzepliwymi lub ich nadmiar; choro­ba Handa-Schüllera-Christiana; choroba Gauchera.