W leczeniu złośliwego nadciśnienia pierwotnego, to znaczy występują­cego jako zespół bez wyraźnej etiologii albo w przebiegu choroby nad-ciśnieniowej, znajdują zastosowanie wszystkie te — przeważnie objawo­we — metody i środki, o których była już mowa wyżej — w ustępie o leczeniu tej ostatniej. Należy więc w tych przypadkach dbać o spokój fizyczny i nerwowy, unikać wszelkich, zwłaszcza ujemnych stanów emocjonalnych, uregulować tryb pracy i wypoczynku, stosować dietę skąpokaloryczną — szczególnie z wyłączeniem tłuszczu, skąposodową, a w przypadkach z uszkodzeniem czynności nerek — skąpobiałkową. U chorych bez wyraźnych jeszcze objawów niedomogi nerek można ocze­kiwać pomyślnych wyników po stosowaniu wymienionych wyżej zabie­gów operacyjnych na układzie współczulnym, ew. na nadnerczach. Przede wszystkim zaś coraz szersze zastosowanie znajdują tu omówione już wy­żej nowe środki obniżające ciśnienie. Sokołów i Schottstaedt omawiając w jednej z ostatnio ogłoszonych prac wyniki współczesnego leczenia z uwzględnieniem własnego materiału klinicznego dochodzą do następu­jących wniosków: Rokowanie w złośliwym nadciśnieniu przy zastosowaniu nowoczes­nych metod leczniczych nie przedstawia się już tak beznadziejnie jak do niedawna, zwłaszcza jeżeli leczenie rozpoczęte jest przed wystąpieniem znacznego uszkodzenia nerek. Leczenie złośliwego nadciśnienia należy rozpocząć możliwie wcześ­nie, po przeprowadzeniu dokładnych badań w celu wykluczenia określo­nych i nadających się do usunięcia (odwracalnych) przyczyn, np. guza barwnikochłonnego nadnercza lub jednostronnego schorzenia nerek. Najbardziej skuteczną metodą leczenia tych chorych jest według wielu autorów stosowanie pozajelitowe Hexamethonium (np. 2 razy dziennie po 70 mg podskórnie) łącznie z 1-hydrozynoftalazyną (apresoli-ną), np. po 300 mg dziennie doustnie i z dietą skąposodową przy zacho­waniu spokoju fizycznego i nerwowego. Stosowanie alkaloidów z Vera-trum viride (protoweratryny) wydaje się również celowe. Równie skuteczne może być jednoczesne podawanie Hexamethonium i apresoliny (doustnie). W czasie stosowania wymienionych leków obniżających ciśnienie chorzy muszą pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską — najlepiej w wa­runkach szpitalnych. Sympatektomia stanowi nieraz również skuteczną metodę leczniczą w złośliwym nadciśnieniu z zachowaną czynnością nerek. Dodatnie wy­niki uzyskuje się w tych razach w 30 do 50% przypadków. W przypadkach złośliwego zespołu nadciśnieniowego o znanej etiologii wchodzi w rachubę odpowiedni zabieg mający na celu zlikwidowanie tej przyczyny, a więc usunięcie guza nadnercza, usunięcie chorej nerki przy jednostronnym jej schorzeniu, zastosowanie właściwego antybiotyku w przypadkach stwierdzonej pyelonephritis. Jeżeli sprawa chorobowa nie spowodowała znacznych i nieodwracalnych anatomicznych zmian w waż­nych dla życia narządach (nerki, serce, mózg), to takie przyczynowe po­stępowanie może dać zupełne wyleczenie. Dowodzą tego coraz liczniejsze, ogłaszane w prasie lekarskiej przypadki, chociażby przytoczonych już wyżej autorów, dotyczące pomyślnie przeprowadzanych operacji usunię­cia chorej lub uszkodzonej (np. przez zranienie postrzałowe w czasie wojny) nerki.