Wykrzywienie kręgosłupa do przodu występuje często jedynie w okolicy lędźwiowej i w dolnym odcinku kręgosłupa piersiowego jako pogłębienie na­turalnego wygięcia kręgosłupa. Gdy lordoza ma charakter pierwotny, często towarzyszy jej wyrównawcza kifoza odcinka szyjno-piersiowego i odwrotnie. W przypadku istnienia lordozy brzuch wyraźnie wystaje do przodu. Częstą przyczyną lordozy jest osłabienie lub porażenie mięśni grzbietu. Zmiany w ob­rębie jamy brzusznej, zwiększające napięcie lędźwiowego odcinka kręgosłupa, jak duże guzy, ciąża czy wodobrzusze, również mogą wywoływać wygięcie kręgosłupa do przodu — przyczyna lordozy jest wówczas oczywista. Również często spotykamy lordozę u akrobatów. Gruźlica kręgosłupa (spondylitis tuberculosa). Cechy. W gruźlicy kręgosłupa lordoza ma często charakter wyrównawczy dla istniejącej kifozy piersiowej, może być jednak również lordoza pierwotną we wczesnej fazie gruźlicy kręgo­słupa lędźwiowego u dzieci. Gruźlica stawu biodrowego (coxitis tuberculosa). Cechy. Lordozę można uwidocznić, kładąc dziecko na stole w pozycji na grzbiecie i przyciskając kolano chorej nogi do stołu. Gdy nogi są podkurczone — lordoza znika. W po­zycji stojącej lordozie towarzyszy lędźwiowa skolioza. Występowanie u dzieci. Choroba rozpoczyna się nieznacz­nym chromaniem i sztywnością stawu. Ból odczuwany jest w obrębie stawu łub wzdłuż wewnętrznej powierzchni kolana i nasila się przy ruchach stawu łub przy wstrząsaniu kolana lub stopy. Ruchy w stawie są ograniczone, koń­czyna ustawiona jest w zgięciu, przywiedzeniu i skręceniu do wewnątrz. Za­niki mięśniowe, usztywnienie mięśni. Badanie radiologiczne. Wrodzone zwichnięcie biodra (luxatio coxae congenita). Cechy. Wraz z lor­doza występuje wyrównawcze, skośne ustawienie miednicy. Pozycja wyprostna może być osiągnięta jedynie dzięki nadmiernemu cofnięciu barków ku tyłowi. W zwichnięciu biodra jednostronnym — wyrównawcza skolioza. Rozpoznanie zwichnięcia przy pierwszych próbach cho­dzenia dziecka. Zaniki mięśniowe, zgięcie, przywiedzenie i skrócenie uda. Palpacyjnie wyczuwa się przemieszczenie głowy kości udowej. Przy zwichnię­ciu obustronnym chód kaczkowaty, przy jednostronnym — chromanie. Badanie radiologiczne. Chondrodystrophia (achondroplasia). Cechy. Wyraźna lordoza i sterczące na boki biodra. Duża głowa, krótkie ręce i nogi, długi tułów. Opóźnienie ząbkowania i początków chodzenia. Ręce w kształcie trójzęba. Rozwój umy­słowy i płciowy normalny. Wykrzywienie nóg w późniejszym wieku. Wklęsła nasada nosa i prognacja żuchwy. Pierwotna dystrofia mięśniowa (dystrophia musculorum progressiva pseudo-hypertrophica). Cechy. Występująca w pozycji stojącej znaczna lordoza lędź­wiowa jest następstwem osłabienia mięśni. Występowanie u dzieci. Uogólnione osłabienie siły mięś­niowej kończyn dolnych pomimo wzrostu objętości mięśni. Niepewny chód z upadkami, trudności przy wstawaniu z podłogi. Później zajęcie barków i ra­mion. Odruchy kolanowe początkowo obecne, później znikają. Brak elektrycz­nego odczynu zwyrodnienia. Białkomocz ortostatyczny (albuminuria orthostatica). Cechy. Często spotyka się lordozę. Występowanie u młodych mężczyn. Pojawianie się białko­moczu po wysiłku, po jedzeniu lub po przyjęciu pozycji stojącej. Prawidłowe wyniki badań czynnościowych nerek. Mniej częste przyczyny. Kręgozmyk; miopatyczny zanik mięśni typu Erba (wyraźna lordoza); kretynizm; obustronna szpotawość bioder; obrzęk śluzo-, waty; ropień okołonerkowy; choroba Pageta; zapalenie rogów przednich rdze­nia kręgowego; postępujący zanik mięśni; jamistość rdzenia; spastyczne po­rażenie poprzeczne; kurcz torsyjny; rozmiękanie kości; starcze zrzeszotnienie kości, nadczynność przytarczyc; fibrodystrofia mięśni.