Każda gorączka pochodzenia bakteryjnego (p. mniej częste przyczyny) może ulec przekształceniu w nadmierną gorączkę. Wysoka ciepłota ciała ma niewielkie znaczenie rozpoznawcze, ale jest bardzo ważna dla prognozy i zwy­kle sygnalizuje niepomyślne zejście. Niekiedy nadmierna gorączka występuje u niemowląt lub dzieci po drgawkach bez widocznej przyczyny i bez poważ­nych następstw. Jeśli występuje u osób z nerwicą bez objawów poważnej cho­roby, można podejrzewać symulację. Nadmierną gorączkę obserwuje się zwy­kle w końcowych okresach wszystkich chorób mózgu, a gorączka niekiedy wzrasta jeszcze bardziej po śmierci. Malaria maligna. Cechy. W postaci z nadmierną gorączką ciepłota w czasie napadu stale wzrasta, a chory zapada w śpiączkę i umiera. Obraz ten jest często rozpoznawany jako porażenie słoneczne. Haemorrhagia cerebri (okolicy mostu lub komór). Cechy. Ciepłota począt­kowo obniżona, szybko narasta nadmiernie, a śmierć może pojawić się w cią­gu kilku godzin lub szybciej. Nagła, głęboka utrata przytomności; źrenice wielkości łeb­ka od szpilki; zupełne porażenie wiotkie. Złamanie kręgosłupa szyjnego z przemieszczeniem. Cechy. Ciepłota może narastać nadmiernie. Porażenie słoneczne. Cechy. Ciepłota ciała sięga od 41,7° do 43°C lub na­wet wyżej.. Morbus rheumaticus (choroba gośćcowa). Cechy. Chociaż rzadko, to jednak gorączka może sięgać nawet do 42°C zwykle w drugim tygodniu pierwszego rzutu choroby, kojarząc się zwykle z majaczeniem lub zapaleniem osier­dzia. Zwykle następuje potem odrętwienie (stupor) i śmierć. Combustio. Cechy. Rozległym oparzeniom po okresie odczynu może towa­rzyszyć nadmierna gorączka. Mniej częste przyczyny. Tumor seu abscessus cerebri (zwłaszcza guz mostu); fractura cranii (z rozerwaniem mózgu); encephalomalatia; delirium tremens; uraemia; cholaemia; hysteria; myelitis posttraumatica; tetanus; chorea; me­ningitis basilaris posterior; erysipelas; dysenteria; brucellosis; meningitis tu­berculosa; scarlatina; pneumonía lobaris; bronchopneumonia; septicopyaemia; łyphus abdominalis; typhus exanthematicus; psittacosis; febris flava; lupus erythematodes acutus; pachymeningitis spinalis purulenta; endocarditis sépti­ca acuta; tuberculosis generalisata; febris recurrens; cholera; przyjęcie nie­których leków (dwunitrofenol, pikrotoksyna, d wunitrokrezol) ¡ pemphigus malignus.