Varices cruris. Cechy. Obrzęk w zajętym podudziu jest nierzadki, szcze­gólnie pod koniec dnia. Jeśli żyły ulegną zapaleniu, powstaje miejscowy, tkliwy, czerwony, obrzmiały naciek, w którego środkowej części można wy­czuwać zmienione zapalnie żyły jako zgrubiałe, twarde powrózki. Syndroma postphlebiticum. Cechy. Stwierdza się przewlekły ciastowaty obrzęk podudzia, nasilający się podczas stania lub chodzenia. Phlegmasia alba dolens (thrombophlebitis venae femoralis). Cechy. Obrzęk pojawia się w zakresie stopy i szybko narasta i rozprzestrzenia się ku górze, chociaż czasem rozpoczyna się w pachwinie. Podudzie silnie obrzmiewa, skóra staje się bardzo napięta i przyjmuje szklisty wygląd. Zagłębienie w miejscu obrzęku może być wywołane początkowo tylko po długotrwałym ucisku opuszką palca. Występowanie w okresie połogu, po zabiegu operacyjnym w obrębie miednicy lub w przebiegu schorzeń zakaźnych; choroba rozpoczyna się bólem w podudziu (zwykle lewym) wzdłuż przebiegu jednej z większych żył; tkliwy strunowaty twór wyczuwa się obmacywaniem tuż pod więzadłem pachwinowym, jeśli żyła udowa jest zajęta; mniejsza lub większa gorączka. Panniculitis. Cechy. Czasem stwierdza się duże nacieczsnie i obrzęk, po­łączone z intensywnym bólem, ciemnoczerwonym przebarwieniem oraz pod­niesieniem miejscowej temperatury. Proces ten może objąć całą kończynę. W wywiadzie — dolegliwości spowodowane zranieniem; gorączka; ból przy ucisku; czasem ropa w miejscu infekcji; niekiedy pojawia się zgorzel; leukocytoza. Osteomyelitis acuta. Cechy. Kończyna szybko obrzmiewa i obrzęka; przyle­gający staw często jest powiększony. Nagły początek z dreszczami i gorączką; udo lub podudzie obrzmiałe, tkliwe, gorące i obrzęknięte; objaw chełbotania w przypadku roz­przestrzeniania się ropnia z kości; zmiany w obrazie radiologicznym. Pseudoelephantiasis (przewlekłe zaczopowanie naczyń chłonnych). Cechy. Skóra i tkanka podskórna są znacznie zgrubiałe i nie pozostawiają po ucisku wgłębienia, a powierzchnia skóry jest szorstka, pomarszczona, czasem pokryta limfatycznymi brodawkami, które mogą ulegać owrzodzeniu. Obecność czynnika wywołującego zaczopowanie, tj. guz, blizna, zakrzepowe zapalenie dróg chłonnych, źle zestawione złamanie, prze­byte zabiegi operacyjne (usunięcie węzłów chłonnych), przewlekłe zapalenie. Elephantiasis (słoniowatość). Cechy. Noga może się powiększać do gigan­tycznych rozmiarów z powodu zablokowania przepływu w naczyniach chłon­nych przez Wucheieiia bancrotti. Stwierdza się znaczną hiperplazję tkanki podskórnej, skóra jest szorstka, pomarszczona i przy ucisku nie wytwarza się w niej zagłębienie. Występowanie w gorących krajach; obecność nitkowca we krwi. Morbus Milroy (trophoedema crurum hereditaria persistens). Cechy. Po­czątkowo zwykle jedna kończyna dolna jest zajęta, choć później zmiany do­tyczą obu nóg. Powstaje ostre odgraniczenie między częściami obrzmiałymi i nie obrzmiałymi na wysokości danego stawu (skokowego, kolanowego lub biodrowego). Obrzmienie we wczesnych okresach może ustępować w stawie skokowym, lecz może nagle się rozszerzyć na kolano, a w końcu na pachwinę. Występowanie u kilku członków tej samej rodziny; obrzmienie ograniczone do kończyn dolnych; mogą być napady okresowej gorączki oraz zaburzeń żołądkowych, połączone z powiększaniem się obrzmie­nia; wykluczenie innych przyczyn. Mniej częste przyczyny. Oedema angioneuroticum; diathesis urica; aneu-rysma arteriae femoralis; aneurysma arteriae popliteae; aneurysma dissecans aortae; erysipelas; carcinoma renis; mycetoma; periostitis; fistula arterio-venosa; phlegmasia coerulea dolens; ukąszenia owadów; przewiązki, bandaże lub ciasne podwiązki (ucisk).