Torbiel śluzowa (cystis mucosa). Cechy. Stwierdza się cienkościenne guzy torbielowate, wypełnione szklistym, jasnym płynem. Wielkość torbieli waha się od ziarna prosa do grochu. Rak (carcinoma). Cechy. Rak błony śluzowej policzka powstaje najczęściej w okolicy środkowej jednej trzeciej części policzka. Klinicznie są to guzy brodawkowate (rosnące na powierzchni) lub wrzodziejące (rosnące w głębi tkanek normalnych). Nowotwory brodawkowate Tozwijają się często na obszarach leukoplakii i mają tendencję raczej do szerzenia się po powierzchni, a nie do naciekania. Owrzodzenie lub nadżerka cechuje się dobrze ograniczo­nymi, zaokrąglonymi, stwardniałymi brzegami. Zmiany mają podobne cechy jak rak usadowiony w innych częściach jamy ustnej. Leukoplakia. Cechy. W bardziej rozwiniętych okresach leukoplakii stwier­dza się zgrubiałą, białawą warstwę, która może sprawiać wrażenie tworzenia się jak gdyby płytek. Powierzchnie są zazwyczaj nieregularne, niekiedy wy­stępuje brodawkowaty rozrost lub powierzchowne owrzodzenie. „Gazowy" guz przewodu Stenona. Cechy. U dmuchaczy szkła i u muzyków może dochodzić do nadmuchania przewodu Stenona, który tworzy guz w ścia­nie policzka, dochodzący do wielkości orzecha włoskiego lub jaja. Czasem guz zawiera mieszaninę powietrza, śliny i ropy. Mniej częste przyczyny. Mięsak; śluzak; śródbłoniak; wodniak torbielo­waty (hygroma cysticum): zwykła torbiel ślinianki przyusznej; kamień śli­nianki; brodawczak; brodawczakowaty rozrost nabłonka; włókniak; tłuszczak; naczyniak krwionośny; guz mniejszych ślinianek; czerniak; zatrucie rtęcią; promienica; ropień zębodołowy (może się przebijać na policzku).