Synovitis acuta. Cechy. Występuje zwiększenie rozmiarów zaatakowanego barku z chełboczącym obrzmieniem wzdłuż bruzdy przedniej mięśnia dwu­głowego ramienia i w dole pachowym. Arthritis suppurativa acuta. Cechy. Bark jest obrzmiały, nadmiernie uciep-lony, zaczerwieniony, bolesny i wykazuje chełbotanie. Luxatio artłculationis brachialis. Cechy. We wszystkich odmianach zwich­nięcia barku stwierdza się obrzmienie połączone z bólem, usztywnieniem i utratą ruchomości. W miejscu nienormalnie zajętym przez głowę kości ra­mieniowej wyczuwa się twarde obrzmienie. Fractura cołli humeri. Cechy. Szczególnie w złamaniu w szyjce anatomicz- nej powstaje powiększenie stawu oraz pewne poszerzenie szyjki, wyczuwalne palpacyjnie. Sarcoma epiphysis proximalis humeri. Cechy. Stwierdza się symetryczne poszerzenie tej części kości, która leży najbliżej stawu. Czasem powstaje pewne powiększenie stawu z powodu zapalenia torebki maziowej. W później­szym okresie cały bark i górna część ramienia mogą być znacznie obrzmiałe. Carcinoma mammae (z przerzutami do barku). Cechy. Powiększenie węzłów chłonnych podobojczykowych drogą ich rozszerzenia oraz spoisty obrzęk skó­ry z powodu zatkania dróg chłonnych może wywołać mniej łub bardziej znacz­ne powiększenie barku; w drugim przypadku — w połączeniu z obrzmieniem całej górnej kończyny. Obecność raka sutka lub w wywiadzie — usunięcie guza piersi; czasem ból w barku i ramieniu; obecność powiększonych węzłów chłon­nych nadobojęzykowych i pachowych. Articulatio Charcoti (artropathia tabética). Cechy. Staw jest obrzmiały, znacznie zniekształcony, niebolesny i swobodnie ruchomy w każdym kierunku. Trzeszczenie może być wywołane nawet bez wiedzy chorego. Bark nie jest tak często zajęty, jak staw kolanowy czy biodrowy. Stawy takie mogą pojawić się w wiądzie i jamistości rdzenia kręgowego oraz czasami w niedowładzie, łuszczycy, porażeniu dziecięcym, trą­dzie oraz przy ucisku i zniszczeniu tkanek rdzenia kręgowego. Syringomyelia. Cechy. Mogą powstać zmiany stawów, podobne do widzia­nych w wiądzie rdzenia, zwykle w zakresie kończyn górnych, przy czym najczęstszemu zaatakowaniu ulegają bark, łokieć i stawy międzypaliczkowe. Uszkodzenia te są często pierwszym objawem schorzenia. Mniej częste przyczyny. Synovitis chronica; fractura processus coracoidei; myeloma multiplex; osteitis fibrosa cystica; osteítis fibrosa osteoplástica; osteoperiostitis; osteoma; lipoma; tuberculosis articulationis brachialis; epi-physiolysis; arthritis deformans; purpura Henochi; arthritis rheumatica acuta; arthritis rheumatica recurrens; scleroderma (wczesne okresy); diathesis urica; arthritis gonorrhoica ; lymphogranuloma venereum; chondromyxosarcoma secun-darium (górna część kości ramieniowej); fractura tuberculi maioris humeri; scoliosis lub paralysis musculi serrati anterioris (jednostronne wypuklenie łopat­ki); pojedyncza torbiel kostna kości ramieniowej; lecznicze napromienianie promieniami rentgenowskimi; przerzut nowotworowy do kości ramieniowej.