Opłucna ścienna (pleura pańetalis) wyścieła obszerną komorę, w której leży płuco i ze ścianą której na ogół jest nieprzesuwalnie złączona. U dołu opłucna ścienna wyścieła kopuły przepony; na stronie przyśrodkowej — tworzy ścianę boczną śródpiersia; na stronie bocznej — od kręgosłupa do mostka — przykrywa powierzchnię wewnętrzną żeber oraz przestrzeni międzyżebrowych, powierzchnię boczną części piersiowej kręgosłupa i po­wierzchnię tylną mostka; wreszcie u góry, u podstawy szyi w postaci ślepego workowatego uwypuklenia tworzy pokrycie szczytu płuca. W zależności od tych różnych okolic odróżniamy poszczególne części opłucnej ściennej. Są to: opłucna przeponowa,opłucna śródpiersiowa (pleura mediastinalis) i opłucna żebrowa (pleura costalis); górna część opłucnej ściennej w przejściu opłucnej żebrowej w śródpier­siowa, która obustronnie wystaje nad przednim brzegiem górnego otworu klatki piersiowej i wnika w podstawę szyi nosi nazwę osklepka opłucnej (cupula pleurae), pokrywającego szczyt płuca. Wszystkie powyższe cztery odci­nki opłucnej stanowią więc, powtarzamy, części opłucnej ściennej w przeciwień­stwie do opłucnej płucnej, w której nie odróżniamy poszczególnych odcinków. Umocowanie opłucnej ściennej. W warunkach prawidłowych opłucna ścienna daje się bez trudu odpreparować zarówno na zwłokach świeżych, jak i utrwalonych; z większą łatwością od ściany klatki piersiowej, nieco trudniej od przepony i osierdzia. Do wewnętrznej powierzchni żeber opłucna ścienna przytwierdzona jest luźniej, moc­niej — do głów żeber, bocznej powierzchni trzonów kręgów, jak również do po­więzi mięśni międzyżebrowych. Oba worki opłucnej, prawy i lewy, które przeważnie stykają się z sobą z przodu powyżej osierdzia, dają się łatwo oddzielić od siebie u dziecka, podczas kiedy u dorosłego obie blaszki opłucnej są często tak silnie z sobą zrośnięte, że oddzielenie ich bez rozerwania jednej z nich nie jest możliwe. W tkance podopłucnowej występuje nieraz bogata tkanka tłuszczowa, szczególnie silnie rozwinięta u noworodka; pasma tłuszczu pokrywają tu z tylu powierzchnię we­wnętrzną żeber, z przodu układają się wzdłuż ich brzegu górnego i dolnego, nie wytwa­rzają się natomiast na mięśniach międzyżebrowych, jak również na powierzchni prze­pony. Oprócz tego opłucna ścienna nieraz wytwarza silne fałdy tłuszczowe.