Nadmierne owłosienie może być miejscowe lub uogólnione, wrodzone lub nabyte, normalne lub patologiczne. Najczęstszą postacią jest samoistne nad­mierne owłosienie u kobiet. Nadmierne owłosienie wskutek nadmiernego wy­dzielania hormonów androgennych — hirsutismus e endocrinopathia — należy na szczęście do rzadkości. Rozległe opracowanie endokrynologiczne jest zwy­kle bezowocne i bezużyteczne. Przedłużone przyjmowanie kortykosterydów nadnerczowych jest oczywistą przyczyną nadmiernego owłosienia. Hirsutismus essentialis (samoistne nadmierne owłosienie; hypertrichosis idiopathica mulierum). Cechy. Ciemne i grube włosy na wardze górnej spo­tyka się często u kobiet romańskich i żydowskich. Ciemne grube włosy mogą rosnąć na ciele, kończynach, twarzy i w okolicy nadłonowej. Nie stwierdzono żadnych odchyleń od normy w syntezie androgenów lub w odniesieniu do sto­sunku androgenów do estrogenów. Owłosienie górnej wargi jest nierzadkie u kobiet po okresie przekwitania, u których mogą wyrastać kępki włosów na brodzie. Nadmierne owłosienie w okolicach lędźwiowej i krzyżowej jest nie­rzadkie u normalnych osób. Niektórzy mężczyźni są normalnie nadmiernie owłosieni szczególnie na tułowiu i kończynach. Występowanie często rodzinnie; brak zaburzeń hormonal­nych. Acromegalia. Cechy. Niekiedy pojawia się nadmierne owłosienie. Syndroma Cushingi (hyperfunctio corticosuprarenalis). Cechy. Występuje nadmierne owłosienie twarzy, tułowia i kończyn. Syndroma adrenogenitalis (zespół nadnerczowo-płciowy; viriJismus supra-renalis). Cechy. Występuje nadmierne owłosienie o typie męskim, podobnie jak w zespole Cushinga. Główne objawy. Obojnactwo rzekome u kobiet: ciało krótkie, przysadziste, muskularne; płytki srom i przerost warg większych oraz łechtaczki u kobiet; wirylizm; brak miesiączkowania; upośledzony rozwój sutków; nadmierne wy­twarzanie androgenów. Postać młodzieńcza: występowanie głównie u dziew­cząt; wysoki wzrost z długimi kończynami górnymi i dolnymi; wirylizm,-przedwczesne dojrzewanie; nadmierne wydalanie 17-ketosterydów. Postać u dorosłych: występowanie u dorastających dziewcząt lub kobiet w okresie przekwitania; wirylizm; przerost łechtaczki; zanik miesiączkowania; nadmier­ne wydalanie 17-ketosterydów. Tumor corticosuprarenalis (guz kory nadnerczy). Cechy. U kobiet wystę­puje nadmierne owłosienie. Objawy zespołu Cushinga i zespołu nadnerczowo-płciowe-go; wirylizm u kobiet, feminizacja u mężczyzn; wzrost wydalania estrogenów. Hirsutismus localis (miejscowe nadmierne uwłosienie). Cechy. Zwykle śródskórne znamiona są często pokryte gęstymi grubymi włosami. Przedłuża­jący się uraz lub podrażnienie skóry może wywoływać powstanie miejsco­wego nadmiernego owłosienia. Mniej częste przyczyny. Hirsutismus congenitus; dermatomyosilis; encepha­litis; tumor cerebri; sclerosis multiplex,- porphyria; menopausis artificialis; uszkodzenie nerwów; narażenie na działanie słońca.