Wrzód twardy (ulcus durum). Cechy. Pierwotnym wykwitem jest mała, czerwona grudka na żołędzi lub napletku, która stopniowo powiększa się, jej części centralne ulegają rozpadowi i powstaje małe owrzodzenie. Tkanki otaczające wrzód są stwardniałe. Wrzód jest zwykle pojedynczy i goi się w ciągu trzech lub czterech tygodni. W wywiadzie narażenie na zakażenie. Powiększone pach­winowe węzły chłonne. Badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia (krętki). Odczyny serologiczne (mogą być ujemne). Wrzód miękki (ulcus molle). Cechy. Pierwotnym wykwitem jest drobna, żółta plamka, otoczona żywoczerwoną obwódką, stopniowo różowiejącą. Po pewnym czasie w obrębie plamki pojawia się krosta i w końcu powstaje głę­bokie owrzodzenie o ostro ograniczonych i podminowanych brzegach. Dno owrzodzenia jest nierówne, szarobiałe, pokryte miękką błoną rzekomą. Wy­dzielina ma charakter ropny, jest obfita, wrzód łatwo krwawi. Zwykle wy­stępuje kilka owrzodzeń. Główne objawy. W wywiadzie możliwość świeżego zakażenia (przed 3—10 dniami). Pachwinowe węzły chłonne powiększone po jednej lub po obu stro­nach, bolesne, mogą ulegać zropieniu. W rozmazach pałeczka Ducreya. Hodowla na agarze z krwią. Samoprzeszczepianie się owrzodzeń. Wyłączenie kiły (nierzadko występują zakażenia mieszane). Opryszczka narządów płciowych (herpes progenitalis). Cechy. Na błonie śluzowej pokrywającej żołądź i napletek lub na sąsiadujących obszarach skóry pojawiają się czerwone plamy z licznymi skupiskami drobnych pęche­rzyków. Pęcherzyki te, pękając, prowadzą do powstania powierzchownych nadżerek o nieregularnych kształtach. Rzadko występują ropiejące dymienice. Chory może odczuwać uczucie nieznacznego gorąca i szczypania. Negatywne wyniki badania rozmazów. Pobrana ropa nie nadaje się do przeszczepiania zmian. Skłonność do nawrotów. Przewlekłe zapalenie żołędzi i napletka (balanoposthitis chronica). Cechy. Początkowo żołądź i błona śluzowa napletka są zaczerwienione, później wil­gotne i plamiste. Następnie nabłonek złuszcza się miejscami, pozostawiając nieregularne obszary nie pokryte nabłonkiem, które wkrótce wrzodzieją i za­czynają wydzielać ropną wydzielinę. Wydłużony lub zgrubiały napletek. Węzły chłonne pachwi­nowe powiększone lub tkliwe, nie ropiejące. Negatywne wyniki rozmazów i prób serologicznych. Rak prącia (Carcinoma penis). Cechy. Narośl, zwykle kalafiorowata, na żo­łędzi lub wewnętrznej powierzchni napletka zaczyna miejscami ulegać rozpa­dowi, tworząc owrzodzenia o twardej podstawie i ostro zarysowanych brze­gach. Znacznie rzadziej rak prącia przebiega początkowo pod postacią nie­równej plamy lub niebolesnego owrzodzenia. Jednak bez względu na charak­ter zmian początkowych owrzodzenie powiększa się, pogłębia, staje się nie­równe, o sinych, twardych, ostrych brzegach, pojawia się posokowata wy­dzielina o przykrym zapachu. Wrzód łatwo krwawi. Powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych. Ból. Biopsja. Mniej częste przyczyny. Gruźlica; nadżerkowe lub zgorzelinowe zapalenie napletka (na tle zakażenia krętkami); meatitis erosiva u małych chłopców; zapalenie żołędzi i napletka w przebiegu cukrzycy; świerzb; owrzodzenie po­urazowe; ziarniniak pachwinowy; mięsak; zapalenie żołędzi i napletka w przebiegu dny; ziarnica weneryczna pachwin; kilak; zespół Behęeta (owrzo­dzenia narządów płciowych, pleśniawki w jamie ustnej, zapalenie jagodówki lub tęczówki i ciałka rzęskowego); zespół Stevens-Johnsona.