ROZSZERZENIE ŻYŁ ŚCIANY JAMY BRZUSZNEJ
Żyły mogą być bardziej widoczne w stanach wychudnienia wskutek ścienczenia podskórnej podściółki tłuszczowej. Zmienione żylakowato żyły podobne do żylaków kończyn dolnych występują rzadko jako stan nadwrażliwości lub dziedziczny. Jednak w żadnym z tych przypadków nie ma miejsca odwrócenie kierunku prądu krwi. Jeśli rozszerzenie żył jest znaczne i połączone z ich krętym przebiegiem, stan taki zawsze ma duże znaczenie rozpoznawcze, zwłaszcza jeśli kierunek prądu krwi jest odwrócony. Kierunek prądu krwi bada się przez wyciśnięcie krwi z części żyły w miejscu, gdzie nie ma odgałęzień bocznych, przy pomocy dwóch palców, a następnie przesuwając palce w przeciwnych kierunkach i jednocześnie uciskając tę żyłę; po opróżnieniu w ten sposób pewnego odcinka rozszerzonej żyły podnosi się jeden z palców i odnotowuje czas potrzebny na ponowne jej wypełnienie; postępowanie powtarza się, tym razem podnosząc drugi palec. Normalnie krew płynie od góry ku dołowi żyły w żyłach dolnych dwu trzecich ściany brzucha; jeśli krew płynie z dołu do góry, niewątpliwie ma miejsce zamknięcie żyły głównej dolnej.
Złośliwy proces wewnątrz jamy brzusznej. Cechy. Złośliwe procesy powodują zamknięcie żyły głównej dolnej, co wystarcza do spowodowania żyla-kowatości żył obocznych zdecydowanie częściej niż w guzach niezłośliwych. Zamknięcie powoduje nowotwór złośliwy za pośrednictwem wtórnie zajętych węzłów chłonnych zaotrzewnowych lub atakując żyłę główną dolną na drodze bezpośredniego szerzenia się wzdłuż żyły, co wiedzie do zamknięcia jej światła. Jeśli wcześnie występuje wyraźna żylakowatość żył powierzchownych w przypadku z umiarkowanym wodobrzuszem, istnieje prawdopodobieństwo, iż oba objawy są skutkiem nowotworu złośliwego. Bardzo możliwe jest występowanie symetrycznych obrzęków kończyn dolnych oraz białkomoczu i krwiomoczu. Żylakowatość obserwuje się w zakresie żył dolnej okolicy ściany jamy brzusznej, z odwróconym w nich kierunkiem prądu krwi z dołu do góry, a wywiad chorobowy jest względnie krótki.
Ascites (wodobrzusze). Cechy. Jeśli ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej staje się dostatecznie duże, aby zamknąć żyłę główną dolną, występuje rozszerzenie żył brzusznych oraz dolnych żył klatki piersiowej. Jest to zwykle późny objaw takiego mechanicznego zamknięcia.
Guz brzucha dużych rozmiarów. Cechy. Duża torbiel jajnika lub znaczne powiększenie wątroby czy śledziony — jeśli doprowadza do uciśnięcia żyły głównej dolnej, jak w wodobrzuszu — powoduje rozwój krążenia obocznego, co znajduje wyraz w rozszerzeniu i krętym przebiegu żył powierzchownych brzucha.
Cirrhosis hepatis (alcoholica seu periportalis; marskość wrotna wątroby). Cechy. Żyły sutkowe i nadbrzuszne są zwykle jedynymi rozszerzonymi w tej chorobie. Klasyczna głowa meduzy wskutek żylakowatości żył wokół pępka jest zjawiskiem bardzo rzadkim, co najmniej przed wystąpieniem znacznego wzrostu ogólnego ciśnienia wewnątrz jamy brzusznej wskutek ucisku przez wodobrzusze; pojawia się to późno. Za marskością wrotną wątroby bardzo przemawiają znamiona pajączkowate okolicy karku oraz barków.
Thrombosis venae cavae inferioris (zakrzep żyły głównej dolnej). Cechy. Żylakowato zmienione żyły dolnej części brzucha są wczesnym objawem. Zakrzep zwykle szerzy się ku górze żyły głównej dolnej, wychodząc z jednego z odgałęzień w zakresie kończyny dolnej lub miednicy. Prąd krwi ma kierunek z dołu ku górze.
Obrzęk kończyn dolnych (zwykle jedna kończyna wcześniej niż druga ulega obrzękowi i jest bolesna wskutek zakrzepowego zapalenia żył); niekiedy wodobrzusze; czasem białkomocz i krwiomocz (jeśli proces osiągnął żyły nerkowe); brak obrzęków powiek oraz twarzy.
Tumor mediastini (guz śródpiersia). Cechy. Duży guz środkowego lub tylnego śródpiersia może zwężać żyłę główną dolną, powodując obrzęki kończyn dolnych, wodobrzusze oraz przepełnienie krwią powierzchownych odgałęzień tego wielkiego pnia żylnego.
Mniej częste przyczyny. Aneurysma partis ascendentis aortae thoracalis; thrombosis venae portae; aneurysma aortae abdominalis; dilatatio ventricidi; thrombosis venae cavae inferioris; syndroma Cruveilhier-Baumgartenl.