Przednercze (pronephros) u człowieka jest typowym narządem szczątkowym i prawdopodobnie nie u każdego nawet osobnika zawiązuje się. W przypadkach, gdy to ma miejsce (w 4 tygodniu życia zarodka) z niektórych nefrotomów głowowych i szyjnych kształtują się pęcherzyki nabłonkowe wkrótce zanikające. Na ich wysokości u nasady krezki grzbietowej powstaje tzw. kłębek zewnętrzny przed­nercza złożony z pętli naczyń tętniczych odchodzących od aorty i wpuklających się do jamy ciała zarodka. U niższych kręgowców (ryby, płazy) pęcherzyki przednercza przekształcają się w kanaliki, których końce przyśrodkowe połączone są z jamą ciała, boczne zaś łączą się w przewód przednercza wyrastający następnie w kierunku steku. W stadium czynnościowym płyn wydzielany przez kłębek zewnętrzny prze­dostaje się z jamy ciała do kanalików przednercza i stąd do jego przewodu. U człowieka przednercze nie jest czynne i zanika już w pierwszej połowie 2 miesiąca.