Ruch ten charakteryzuje się napadem podobnych do wstrząsania skurczów różnych mięśni, trwających niekiedy przez kilka minut, nieregularnych w ryt­mie i zmieniających się odnośnie szybkości od 10 do 50 na minutę. W łagod­niejszych przypadkach nagłe skurcze mogą nie wystarczać do spowodowania ruchu dotkniętych nimi części ciała. Opisywany objaw dotyczy zwykle koń­czyn, zwłaszcza dolnych, ale tułów i twarz mogą ulegać wciągnięciu w sprawę. Mioklonus może występować po głębokim oddychaniu (przez kilka minut) w mięśniach poniżej uszkodzenia w obrębie kanału kręgowego, które narusza tylne korzonki nerwowe lub tylną, względnie boczną okolicę rdzenia kręgo­wego. Występowanie takich objawów wskazuje na konieczność zabiegu ope­racyjnego. Encephalitis epidémica (nagminne zapalenie mózgu). Cechy. Niekiedy wy­stępuje mioklonus dotycząc kończyn górnych, dolnych oraz brzucha. Paramyoclonus multiplex. Cechy. Ruchy są szczególnie nagłe i gwałtowne, występują obustronnie, lub najpierw po jednej stronie, a później po drugiej. Są one niebolesne, ale mogą stawać się powodem kłopotów wskutek ich gwałtowności. Narastają pod wpływem emocji i ustępują w Czasie snu. Mogą być pojedyncze, ale częściej są kloniczne, powtarzając się nawet 50 lub 100 razy w ciągu minuty. Giówne objawy. Występowanie rodzinne lub dziedziczne; przewlekłość; brak zmian w zakresie psychiki, czucia względnie zwieraczy. Mniej częste przyczyny. Nystagmus-myoclonus (Lenoble); epilepsia myo-cionica Unverrichti; hysterica; petit mal (nagłe skurcze mięśni kończyn lub twarzy); czkawka nagminna; kloniczny skurcz twarzy.