Są to ruchy nieregularne, szarpiące, kręcące i wykrzywiające. Mogą one dotyczyć twarzy, miękkiego podniebienia, języka, tułowia, kończyn, a nawet mięśni oddechowych. Jeśli są one łagodne, nadmiernie niepokoją chorego, ale gdy są one ciężkie, pacjent nie znajduje wypoczynku i może ulegać gwał­townym ruchom miotającym. Chorea Sydenhami (chorea minor, taniec św. Wita). Cechy. Występują nie­regularne, mimowolne, bezcelowe ruchy kurczowe. Zwykle ustępują one w czasie snu. Porządek pojawiania się ruchów przedstawia się wg częstości następująco: ręce i twarz; kończyny dolne; uogólnione; jedno­stronne (hemichorea). Na początku ruchy rozwijają się szybko. Ruchy od­dechowe, żucia, połykania i mówienia mogą być wciągnięte w sprawę. Ruchy występują samoistnie, ale wzmagają się przy emocji lub przy ruchach dobro­wolnych. Giówne objawy. Występowanie między 5 a 15 rokiem życia; przewaga płci żeńskiej (2:1); w wywiadzie choroba gośćcowa; częste skojarzenie z zapa­leniem wsierdzia, zapaleniem osierdzia i zapaleniem migdałków podniebien-nych; bywa gorączka; osłabienie napięcia wciągniętych w sprawę mięśni; otępienie i drażliwość; okres trwania rzadko przekracza dwa miesiące; często powtarzające się nawroty. Chorea Huntingtoni (chorea progressiva chronica; postępująca przewlekła pląsawica; chorea adultorum hereditaria; chorea degenerativa). Cechy. Po­czątkowo występują stopniowo niewielkie, przejściowe, nieregularne ruchy pląsawicze, dotyczące zwykle głowy, twarzy, górnej części tułowia i kończyn górnych. Potem pląsawica powoli staje się bardziej stała i cięższa, dopóki w końcu nie obejmie całego umięśnienia szkieletu. Z zasady ruchy są obszer­ne, luźne, rozległe i gwałtowne, powodując w ten sposób znaczne przemiesz­czenie (szarpanie głowy, wykrzywienie policzków, ruchy kręcące lub oplata­jące barków i kończyn, skręty ciała itd.). Występuje znaczne wykrzywienie twarzy, utrudnienie mówienia, a chód jest kołyszący wskutek skurczów mięś­niowych. Charakter rodzinny; początek zwykle między 30 i 40 rokiem życia; stopniowy rozwój obniżenia napięcia i osłabienia mięśniowego; powoli postępujące otępienie. Mniej częste przyczyny. Chorea toxica (hyoscyamin); chorea senilis (przy­puszczalnie postać chorea Huntingtoni); chorea congenita (diplegia infantum); hemiplegia (przed udarem lub po, obejmując zajętą stronę); histeria; chorea Dubini (encephalitis lethargica?); encephalitis St. Louis; encephalitis japonica; encephalitis lethargica; morbus australicus X; morbus Schilderi; chorea gravi­darum (chorea Sydenhami?); chorea electrica Bergeroni (hysteria); intoxicatio CO; varicella; malaria; scarlatina; variola; morbus Friedreichi; tumores mesencephali; pellagra; polyarteriitis nodosa; status marmoratus; skurcz tor-syjny; hemibalizm (jednostronny).