Ten rodzaj szmeru oddechowego jest fizjologicznym u dzieci przed okresem pokwitania; im młodsze jest dziecko, tym szmer ten zaznacza się wyraźniej; u zdrowych ludzi dorosłych szmer oddechowy dziecięcy występuje powyżej i poniżej prawego obojczyka, a często również nad podstawą lewego płuca od tyłu. Szmer ten może pojawiać się u każdej osoby przy mocnym oddychaniu po męczącym wysiłku fizycznym. Cienkie elastyczne ściany klatki piersiowej sprzyjają głośności szmeru pęcherzykowego, podczas gdy gruba nieruchoma klatka piersiowa wykazuje upośledzoną zdolność przewodzenia szmeru. Szmer oddechowy dziecięcy różni się od szmeru oddechowego pęcherzykowo-oskrze-lowego tym, iż szmer oddechowy dziecięcy jest nieskażonym bardzo głośnym szmerem pęcherzykowym i nie wykazuje żadnych zaburzeń normalnego sto­sunku fazy wdechu do wydechu. Dyspnoe (duszność). Cechy. Zwykle obserwuje się nienormalne nasilenie i szorstkość szmerów oddechowych. Empbysema pulmonum vicarium (zastępcza rozedma płuc). Cechy. Nad za­stępczo rozdętym płucem wysłuchuje się szorstki szmer oddechowy dziecięcy z niewielkim wydłużeniem wydechu lub bez. Obraz ten powstaje w następ­stwie rozległego uszkodzenia drugiego płuca wskutek nacieczenia, zwłóknie­nia, przekrwienia, wysięku lub nowotworu. Mniej częste przyczyny. Bronchitis acuta; pleuritis exsudativa (w okolicy podobojczykowej); bronchopneumonia; tuberculosis miliaris (postać płucna,-niekiedy).