Ten rodzaj oddychania charakteryzuje się mieszaniną szorstkich syczących bądź świszczących szmerów wibracyjnych, słyszalnych zwłaszcza w okresie wdechu. Objaw ten wskazuje na ogół na obecność w drogach oddechowych przeszkody tak usadowionej, iż całe powietrze wciągane do płuc musi przejść przez tę przeszkodę. Jeśli przeszkoda jest nieco większa, opisywanemu szme­rowi towarzyszą objawy charakterystyczne dla zwężenia dróg oddechowych (wciąganie przestrzeni międzyżebrowych przy wdechu, praca dodatkowych mięśni oddechowych). Oddychanie przez rurkę tracheotomijną jest przyczyną szmeru podobnego jak przy piłowaniu zębów piły (Stridor serraticus). Ciało obce w drogach oddechowych. Cechy. Jeśli ciało obce tkwi w krtani, początkowo występuje skurcz krtani z zaznaczonym szmerem ze zwężenia. Następstwem tego jest mniejsze lub większe sapanie, kaszel dławicowy oraz różnego stopnia uszkodzenie fonacji. Podobny szmer ze zwężenia pojawia się w razie usytuowania ciała obcego w tchawicy; natychmiast występuje kaszel, a pacjent zwykle może odczuwać poruszanie się tego przedmiotu. Niemal pa-tognomonicznym dla ruchomego ciała obcego, usytuowanego w tchawicy, jest nagłe zamknięcie wydechowego prądu powietrza z bezgłosem i napadem kaszlu. Ciało obce, przemieszczające się do oskrzela, jest czasem przyczyną skurczu krtani. Im bliżej krtani znajduje się przeszkoda, tym większe są kur­czowe ruchy chrząstek tarczowatych w górę i w dół oraz szmer ze zwężenia. Oedema laryngis. Cechy. Wyraźny szmer ze zwężenia przy wdechu wystę­puje niekiedy w obrzęku obocznym, w obrzęku zapalnym, w obrzęku naczynio-ruchowym. W obrzmieniu przekrwiennym szmer ze zwężenia pojawia się zwykle w czasie snu. Diphtheria laryngis. Cechy. Wraz z tworzeniem się błon oraz pojawieniem się obrzęku występuje szmer ze zwężenia przy wdechu oraz duszność; równo­cześnie obserwuje się przy oddychaniu wciąganie przestrzeni nad- i podoboj-czykowych, międzyżebrowych oraz nadbrzusza. Laryngitis membranacea acuta. Cechy. Jak w błonicy krtani. Laryngitis subglottica acuta (rzekomy dławiec u dzieci). Cechy. Dziecko budzi się z wczesnego snu z szorstkim kaszlem oraz z dusznością ze świszczą­cym szmerem ze zwężenia przy wdechu („pianie") i sinicą. Podczas wdechu obserwuje się wciąganie nadbrzusza, przestrzeni międzyżebrowych oraz dołka nadmostkowego. Stenosis laryngis. Cechy. W okresie rozwoju zwężenia występują powta­rzające się napady duszności w związku ze wzrostem obrzmienia lub z nagro­madzeniem wydzieliny. Stwierdza się także szmer ze zwężenia przy wdechu albo przy wdechu i wydechu; szmer ten wzmaga się przy wysiłku oraz w cza­sie snu. W wywiadzie — uraz lub choroba krtani, powstała wsku­tek zniszczenia tkanek (uraz, górna tracheotomia, przetrwałe ciało obce, a zwłaszcza rurka intubacyjna, wdychanie substancji żrących, przetoka krtani, gruźlica, kilak, twardziel, trąd itp.); duszność; sinica; ochrypnięcie lub bez­głos; niewielki kaszel z gęstą lepką plwociną; pośrednie lub bezpośrednie wziernikowanie krtani. Laryngospasmus (stridor laryngis). Cechy. W okresie nagłego napadu po­jawia się bezdech, podczas którego niemowlę czyni wysiłki dla chwycenia powietrza. Napad kończy się „pianiem" o wysokim tonie przy wdechu, gdy skurcz ustępuje. Występowanie około 18 miesiąca życia; częste współistnie­nie krzywicy, tężyczki lub wyrośli adenoidalnych jamy nosowo-gardłowej; pojawianie się napadów w nocy lub wczesnym rankiem; brak kaszlu i chrypki; sinica; niekiedy drgawki lub kurcze dłoni i stopy; czasem częste napady. Stenosis tracheae. Cechy. W wyraźnie wykształconym zwężeniu usadowio­nym bliżej krtani występują objawy jak w zwężeniu krtani . Niżej umiejscowione znaczne zwężenia tchawicy są przyczyną duszności i głodu tlenowego z wydłużonymi wdechami i nadmierną pracą mięśni oddechowych; szmer ze zwężenia słyszy się najlepiej przy otwartych ustach lub nad miejscem zwężenia. Obecność zwężenia bliznowatego (trzeciorzędowa kiła lub zmiany pooperacyjne) lub wskutek ucisku [powiększenie gruczołu tarczowego (zwłaszcza wole zamostkowe), tętniak tętnicy głównej, guzy śródpiersia, zwłaszcza złośliwe, gruźlica, limfadenopatia w przerzutach nowotworowych; rak przełyku lub duży uchyłek; nowotwór lewego głównego oskrzela]; dusz­ność; sinica lub bladość powłok; kaszel, szczególnie w zwężeniu wskutek ucisku; laryngoskopia; bronchografia. Stridor laryngis congenitus. Cechy. Oddychanie z towarzyszeniem szme­rów; wdechowi towarzyszy wyraźny szmer kraczący lub piejący oraz wcią­ganie miękkich części ścian klatki piersiowej; nie ma sinicy oraz nie wystę­pują dolegliwości podmiotowe. Szmer ze zwężenia zmniejsza się, gdy dziecko jest spokojne, ale zwykle nie znika całkowicie nawet we śnie.' Pojawienie się w ciągu kilku pierwszych dni życia; zni­kanie pod koniec drugiego roku życia; niekiedy zniekształcenia nagłośni. Tabes dorsalis (ataxia locomotorica). Cechy. Niekiedy występują przełomy krtaniowe. Jeśli są one ciężkie, pojawia się ból, szmer ze zwężenia oraz uczu­cie duszenia i zagrażającej śmierci; wargi chorego sinieją, skóra blednie, klatka piersiowa zapada się, a okolica nadbrzusza ulega wciągnięciu. Napad zaczyna się i kończy nagle. Mniej częste przyczyny.Abscessus laryngis; laryngotracheobronchitis acuta; neoplasmata laryngis benigna et maligna; paralysis nn. recurrent, bilateral.; neoplasmata tracheae benigna et maligna; abscessus retropharyngeus; peri­chondritis laryngis; spasmus glottidis; hysteria; stenosis bronchi; membrana glottidis congenita; trauma laryngis; arthritis acuta articulationis crico-ary-tanoideae; laryngocoele; laryngitis atrophicans; laryngitis subglottica chro­nica; angina Ludovici; zakażenia okolicy szczękowo-gardłowej oraz szyi; abscessus peritonsillaris (jeśli istnieje oedema laryngis collateralis); elongatio uvulae (może powodować skłonność do skurczów głośni); tumores benigna et maligna pharyngis et laryngis (duże lub zaawansowane); laryngitis simplex acuta (u niemowląt i dzieci); paralysis bulbaris seu pseudobulbaris; rabies; tetanus; laryngitis acuta (streptococcus, staphylococcus, pnaumococcus; gazy drażniące); erysipelas pharyngis; iodismus; intoxicatio strychnine.