Reklama
A A A

SZMERY SERCOWO-ODDECHOWE

Szmery te mogą pozorować prawdziwe szmery sercowe, ale ich nasilenie zależy od fazy oddechowej. Przeważnie szmer sercowo-płucny występuje w okresie skurczu serca, pojawia się na ograniczonej przestrzeni, nie związa­nej z określonym polem serca, nasila się przy głębokim wdechu oraz przy pochyleniu tułowia ku przodowi, zmieniając się znacznie przy kaszlu i głębo­kim oddychaniu. Szmery sercowo-płucne są głośniejsze w okolicy koniuszka serca i wzdłuż lewej krawędzi mostka; wysłuchuje się je jednak również wzdłuż prawej krawędzi mostka, w okolicy łopatkowej oraz w innych. Szmery takie wysłuchuje się czasem u zupełnie zdrowych osób, zwłaszcza u osób z klatką piersiową o cienkich ścianach oraz u pacjentów z nerwicą. Szmery te powstają w następstwie aspiracji i wyrzucania powietrza do brzegów płuc­nych, pokrywających serce. Naśladują one krótkie, przytłumione chuchanie i świst powietrza, ale niekiedy bywają głośne, skrobiące i trwają względnie długo. Szmery te posiadają niewielkie znaczenie rozpoznawcze; znaczenie ich polega głównie na fakcie, iż można je pomylić ze szmerami pochodzenia wsierdziowego. Tuberculosis pulmonum chronica (phthisis). Cechy. W świeżych przypadkach często wysłuchuje się szmery sercowo-oddechowe w przednio-bocznych oko­licach klatki piersiowej; szmery te są najlepiej uchwytne przy wdechu. Wy­stępują one przypuszczalnie nawet częściej w okresie umiarkowanego zaawan­sowania choroby. Asthenia neurocirculatoria (zespół wysiłkowy; serce żołnierskie). Cechy. Czasem stwierdza się krótki, raczej powierzchowny poświst o wysokim tonie; szmer ten wysłuchuje się tylko (lub najwyraźniej) w okresie wdechu. Duszność; zmęczenie i wyczerpanie; ból i kołatanie serca; omdlewanie; zawroty głowy; pocenie się; ręce zasinione lub pokryte siecią żyłek; przy wysiłku lub emocji nadmierne przyspieszenie tętna; wzmocnienie tonów serca. Mniej częste przyczyny. Emphysema pulmonum; pleuritis exsudativa; peri­carditis externa; adhaesiones pleuropericardiales; odma śródpiersia; szmery tarcia opłucnej lub osierdzia (bez zmian chorobowych).