Nerki posiadają obfite sploty włókien nerwowych pochodzących ze zwojów współczulnych Tb.4 do L4. Po przejściu przez zwoje trzewne i brzuszne tworzą one gęsty splot współczulny nerkowy. Jego włókna biegną od splotu tętnicy głównej, wraz z tętnicą nerkową i jej gałązkami, aż do tętniczek doprowadzających i odprowadzających w kłębkach, a na­stępnie przebijając błonę podstawową dochodzą swymi zakończeniami aż do komórek cewek nerkowych, zwłaszcza w obrębie cewek krętych I rzę­du, do torebki Bowmana i do przestrzeni między włośniczkami kłębków. Włókna te odgrywają zapewne ważną rolę w przewodzeniu czucia bólu z nerki (zwłaszcza z miedniczki i moczowodów) oraz w niektórych posta­ciach bezmoczu zależnego od odruchowego kurczu naczyń. Natomiast nie stwierdzono dotychczas w nerkach współczulnych włókien rozszerzają­cych naczynia ani też włókien pochodzenia przywspółczulnego (Smith). Hayman natomiast twierdzi, że w nerce istnieją włókna przywspółczulne (pochodzące z pnia nerwu błędnego), jednak rola ich nie jest znana. Zda­niem Haymana zupełne odnerwienie nerek nie wpływa na skład moczu, a wszelkie zmiany w wytwarzaniu moczu wywołane przecięciem, czy też podrażnieniem któregokolwiek z nerwów nerkowych, można całkowicie wytłumaczyć odczynami ze strony układu naczyniowego.