Ostry nieżyt nosa (rhinitis acuta; coryza acuta). Cechy. W kilka godzin po okresie prodromalnym, w którym śluzówka nosa jest sucha, występuje obfity wodnisty wyciek, który potem przybiera jednak charakter śluzowo-rop­ny lub ropny. Katar sienny (catarrhus aestivus; pollinosis). Cechy. Obfita surowicza wy­dzielina śluzówki nosa zmienia się później w surowiczo-śluzową, a czasem ropną. Odra (morbilli). Cechy. W czasie okresu inwazyjnego, trwającego od 3 do 4 dni, „leje się" z nosa, czemu towarzyszy kichanie, zapalenie spojówek i pod­wyższenie ciepłoty. Krztusiec (koklusz; pertussis). Cechy. We wczesnej fazie nieżytowej wy­stępują cechy zwykłego przeziębienia, „leje się" z nosa, ciepłota jest nieco podwyższona, kaszel nie ustaje i jego nasilenie się nie zmniejsza. Grypa (influenza). Cechy. Nieżytowa postać choroby rozpoczyna się kata­rem z wodnistą wydzieliną z nosa, gorączką i ogólnym osłabieniem. Uczuleniowy nieżyt nosa (rhinitis allergica). Cechy. Objawy są takie jak w gorączce siennej, ale trwają cały rok ze zwolnieniami i nawrotami. Wy­stępują napady kichania, okresowy wyciek wodnistej lub ciągnącej się wy­dzieliny z jednego lub obu nozdrzy, zatkanie nosa, utrata powonienia, ból głowy w okolicy czołowej, ściekanie wydzieliny do gardła, zasychanie w gard­le, kaszel; często współtowarzyszy dychawica i objawy zatokowe. Występowanie u dorosłych; często inne postacie uczule­nia w wywiadzie; bywa ogólne złe samopoczucie, kichanie i podrażnienie nosa; nie ma gorączki; blada i obrzęknięta błona śluzowa z prawdziwymi polipami lub rozrostem polipowatym,- wytrącanie się mucyny z wydzieliny z nosa po dodaniu alkoholu lub kwasu octowego; ujemna próba Fehlinga; eozynofilia w wydzielinie z nosa i we krwi; wykazanie czynnika uczulają­cego. Jodzica (iodismus). Cechy. Niezbyt rzadkie zjawisko nieznoszenia pochod­nych jodu objawia się w postaci ciężkiego „przeziębienia", z obfitą wydzie­liną z nosa, kichaniem, łzawieniem, niemiłym uczuciem w obrębie śluzówki nosa i bólem głowy. W wywiadzie przyjmowanie preparatów jodowych; cza­sem objawy krtaniowo-oskrzelowe, podrażnienie jamy ustnej i wysypki skórne. Wyciekanie płynu mózgowo-rdzeniowego przez nos (rhinorrhoea cerebro­spinalis). Cechy. Pojawia się ciągły wyciek jasnego, wodnistego płynu (nie opalizującego, jak przy hydrorrhoea nasalis), bez smaku, bez zapachu, nie dającego osadu. Często jest to zjawisko jednostronne. Chusteczka nasyco­na tą wydzieliną nie sztywnieje. Początek zwykle samoistny; mogą być podmiotowe łub przedmiotowe objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego lub guza mózgu; płyn nie jest lepki; brak wytrącania mucyny przez kwas octowy, brak albu­miny, dodatnia próba Fehlinga (przeciwnie niż w hydrorrhoea nasalis). Mniej częste przyczyny. Płonica; różyczka; zapalenie opon mózgowo-rdze­niowych; zatrucie arsenem; ciało obce w nosie,- zapalenie tęczówki oka; łza­wienie; polip jamy zatoki szczękowej; wady refrakcji; kamień nosowy; dycha­wica oskrzelowa; nerwoból nerwu trójdzielnego; dur plamisty; robaczyca; akromegalia; uczuleniowe zapalenie zatok; skrzywienie i ostrogi przegrody nosa (śluzowa wydzielina); środki miejscowo drażniące śluzówkę nosa (dwu­tlenek siarki, chlor i inne gazy drażniące); histaminopochodny ból głowy (jednostronny); uczulenie na brom; skurczowy nieżyt nosa; łagodne nowotwo­ry jamy nosowej.