Znane są ciała, które przy jednorazowym przejściu krwi przez nerki zo­stają z niej całkowicie usunięte dzięki dodatkowej pracy kanalików. Dla­tego też krew żyły nerkowej nie zawiera już ani śladu tych ciał. Nato­miast w wyniku samej tylko filtracji kłębkowej pewna część ciał przesą-czalnych musi pozostać w osoczu zgodnie z prawem Donnana. Otóż liczne doświadczenia wykazały, że do takich ciał, z których krew zostaje przy przejściu przez nerki całkowicie oczyszczona, należy przede wszystkim diodrast (D), a następnie sole kwasu paraaminohipurowego. Oznacza to, że jeżeli np. każdy mililitr osocza zawiera 1 mg danej sub­stancji i w ciągu 1 minuty przez nerki przepływa 700 ml osocza, wówczas zostanie ono całkowicie oczyszczone z tej substancji, a w moczu ostatecz­nym zostanie ona wydalona w ilości 700 mg w ciągu 1 minuty (UV = = 700 mg). W danym przypadku współczynnik oczyszczania danego ciała UV C = — wyniesie 700 ml/min. Innymi słowy współczynnik oczyszczania takich substancji, jak diodrast lub sól sodowa kwasu paraaminohipuro­wego (CD i CpAii), równa się rzeczywistej ilości osocza przepływającego przez nerki w ciągu 1 minuty — a więc określa tzw. renal plasma flow — (R. PI. FI.) i wynosi według wielokrotnych pomiarów około 717 ml/min. Dzieląc tę liczbę przez stosunek ilości osocza do ilości krwi całkowitej (w hematokrycie), otrzymujemy ilość krwi przepływającej przez nerki w ciągu 1 minuty, czyli renal blood flow (R. BI. FI.). Okazało się, że liczby te odpowiadają z dużym przybliżeniem liczbom otrzymanym drogą przy­toczonych powyżej teoretycznych obliczeń, określających wielkość prze­pływu krwi przez nerki na około 1500 ml/min. (od 1200 do 1800 ml/min.).