Pleuritis exsudativa (wysiękowe zapalenie opłucnej). Cechy. Przestrzenie międzyżebrowe ulegają „wypychaniu" na zewnątrz, a niekiedy bywają wy-puklone. Chora strona może wydawać się obszerniejsza. U niektórych pacjen­tów przestrzenie międzyżebrowe są szersze niż normalnie, ale u dzieci mogą być wyraźnie zwężone przez odruchowy skurcz mięśni międzyżebrowych. Dolne przestrzenie międzyżebrowe są nienormalnie płytkie lub zatarte, tak że zarys dolnej części klatki piersiowej jest wygładzony bądź zaokrąglony. Empyema pleurae (ropniak opłucnej; pleuritis purulenta). Cechy. Przestrze­nie międzyżebrowe mogą wypuklać się, zwłaszcza u dzieci, u których spo­tyka się również wyraźne wypuklenie także całej chorej strony. Hydrothorax (puchlina opłucnej). Cechy. Pod względem objawów fizycznych obraz jest podobny do zapalenia opłucnej z wysiękiem z tym jednak, że puch­lina często bywa obustronna. Pneumothorax acutus (ostra odma opłucnej). Cechy. Chora strona jest roz­ciągnięta i nieruchoma, przestrzenie międzyżebrowe są zatarte, a objaw prze­ponowy ujemny. Zmiany te są szczególnie wyraźne w obecności odmy opłuc­nej powysiłkowej. Pericarditis exsudativa (wysiękowe zapalenie osierdzia). Cechy. Przestrze­nie międzyżebrowe w okolicy przedsercowej mogą się nieco wypuklać. Mniej częste przyczyny. Guz śródpiersia; ropień śródpiersia, pyopneumo­thorax; bąblowiec płuc; wybroczyna śródopłucna; ropień podprzeponowy (zwykle po prawej stronie w dolnej okolicy klatki piersiowej); rak lub mięsak płuca bądź opłucnej (jeśli duży); rozedma płuc pierwotna; dychawica oskrze­lowa.