Wzmożenie tonów serca obserwuje się normalnie pod wpływem zwykłego pobudzenia serca, np. wskutek przejściowego pobudzenia psychicznego, lub w następstwie działania alkoholu, kawy, tytoniu i innych czynników pobudza­jących. Choroby gorączkowe początkowo przeważnie powodują wzmożenie tonów serca. U osób z bardzo cienkimi ścianami klatki piersiowej przypadko­wo można spotkać wyraźne wzmożenie obu tonów serca. Hypertrophia cordis (przerost serca). Cechy. W chorobie tej występuje głośny, wydłużony pierwszy ton nad zastawką dwudzielną (nad koniuszkiem serca) o cechach głośnego buczenia; drugi ton nad tętnicą główną bywa silnie zaakcentowany (przerost całego serca lub lewej komory). Thyreotoxicosis (hyperthyreoidismus). Cechy. Tony serca mogą ulegać znacznemu wzmożeniu; niekiedy pojawia się głośny szmer skurczowy nad koniuszkiem i głośny szmer nad podstawą serca i nad rękojeścią mostka. Odnosi się to zarówno do wola toksycznego, jak i do gruczolaka z nadczyn­nością tarczycy (częściej do tego pierwszego). Carditis rheumatłca acuta (ostre gośćcowe zapalenie serca). Cechy. Tony serca są wzmożone i krótkie; pierwszy ton nie posiada normalnych cech tonu mięśniowego. Drugi ton nad tętnicą płucną bywa zwykle silnie wzmożony. Pierwszy lub drugi ton może ulegać rozdwojeniu. Bardzo częstym zjawiskiem jest czynnościowy szmer skurczowy nad zastawką dwudzielną; niekiedy wy­stępuje szmer rozkurczowy. Asthenia neurocirculatoria (zespół wysiłkowy; serce żołnierskie). Cechy. Tony serca są często wzmożone. Mniej częste przyczyny. Tuberculosis pulmonum iibrosa (serce nie jest przykryte płucem); odma podskórna wskutek zabiegów chirurgicznych ma klat­ce piersiowej; neurosis cordis; consolidatio pulmonis (tyczące płatka płucnego przedsercowego); carcinoma pulmonis (z nacieczeniem płatka płucnego, po­krywającego serce); myocarditis diphtheritica.