Wysiłek fizyczny i pobudzenie emocjonalne powoduje wzmożenie uderzenia koniuszkowego, podobnie jak nadużycie tytoniu, kawy, herbaty i alkoholu. Niestrawność wywiera podobny wpływ na serce. U osób niedokrwistych i z nerwicą obserwuje się wzmożoną czynność serca. Pewne pobudzenie i przy­spieszenie akcji serca towarzyszy wczesnym okresom chorób gorączkowych. Silniejsze uderzenie koniuszkowe stwierdza się również u pacjentów o cien­kich ścianach klatki piersiowej. Jednak silne uderzenie koniuszkowe nie jest równoznaczne z silnym skurczem komory. Hypertrophia cordis (przerost serca). Cechy. W przeroście lewej komory uderzenie koniuszkowe jest rozległejsze i wywołuje kopulasto wzrastające wypuklenie klatki piersiowej, przemieszczone na zewnątrz i ku dołowi. Palpa-cyjnie stwierdza się wzmożenie siły i oporności uderzenia koniuszkowego. W przypadkach wyraźnego przerostu prawej komory występuje silne tętnie­nie w okolicy przedsercowej, rozciągające się od lewej linii środkowo-oboj-czykowej ku stronie prawej poza mostek i od trzeciego żebra do nadbrzusza. Thyreotoxicosis (morbus Gravesi). Cechy. Uderzenie koniuszkowe bywa podnoszące i silne, a w dobrze rozwiniętych przypadkach łatwo wyczuwa się uderzenie serca (serce „nadmiernie dernonstratywne"). W mniejszym stopniu to samo odnosi się do zatrucia tarczycowego wskutek gruczolaka tarczycy z nadczynnością. Cirrhosis pulmonis tuberculosa. Cechy. Następstwem refrakcji lewego płu­ca bywa wyraźnie wzmożone uderzenie koniuszkowe, ponieważ serce nie jest przykryte płucem i dlatego uderza o ścianę klatki piersiowej silniej i na bar­dziej rozległej przestrzeni niż w stanie zdrowia. Fibrosis pulmonum (cirrhosis pulmonum). Cechy. Jak w gruźliczej mar­skości płuca. Asthenia neurocirculatoria (zespół wysiłkowy; serce żołnierskie). Cechy. Uderzenie koniuszkowe jest silne i gwałtowne. Mniej częste przyczyny. Aneurysma aortae descendentis; tumor mediastini (przyciśnięcie serca do przedniej ściany klatki piersiowej); apoplexia cerebri; endocarditis acuta; aneurysma cordis; angina pectoris (przejściowo tętnienie w polu koniuszkowym); ductus Botalli persistens; hypertensio paroxysmalis; infarctus apiris musculi cordis ; blok lewej odnogi pęczka Hisa.