Poziom i rozmieszczenie chloru we krwi w ostrym zapaleniu kłębków nerkowych może przedstawiać się różnie. Zależy to zdaniem Fishberga od wpływu najrozmaitszych i często antagonistycznie działających czynni­ków. Tak więc niedomoga wydzielnicza nerek, wchłanianie obrzęków pod­noszą zawartość chlorków we krwi. Gromadzenie się obrzęków, wymioty i biegunka obniżają zawartość chlorków. Zaburzenia równowagi kwaso-wo-zasadowej, przesuwanie wody z przestrzeni międzytkankowych do komórek, lub odwrotnie, hormony kory nadnerczy zmieniają rozmieszcze­nie chlorków między tkankami a osoczem itd. Również w składzie białek surowicy nie mogliśmy w naszych własnych przypadkach uchwycić żadnych większych przesunięć, poza zaznaczoną tendencją do stosunkowo niewielkiego wzrostu poziomu gamma-globu­lin — przy prawidłowym ogólnym poziomie białka i wahaniach wskaźnika A/G w takim zakresie, w jakim obserwuje się je w warunkach prawidło­wych. Jayle i współpr. stwierdzili w 8 przypadkach ostrego zapalenia nerek u dzieci dość jednolite zmiany, polegające na wzroście euglobulin--gamma przy braku wzrostu frakcji alfa2 i lipoproteinowej, które znowu zwiększają się w nerczycy i w przypadkach ze znaczniejszym białkomo­czem. Skąd wniosek, że te ostatnie zmiany i przesunięcia humoralne w ze­społach nerczycowych mają charakter wtórny, zależny od utraty białek krwi.