Stan ten pojawia się jako zjawisko fizjologiczne związane z oddechem, uwi­daczniając się jako przyśpieszenie prądu krwi podczas wdechu i opóźnienie jego podczas wydechu, co jest przyczyną stosunkowo większego wypełnienia żył szyjnych podczas wydechu, gdy pacjent oddycha w sposób nasilony i głę­boko. Rozszerzenie żył szyjnych jest zwykle stwierdzane w każdej czynności połączonej z natężeniem, jak podnoszenie ciężaru, kaszel, defekacja oraz wy­mioty. Insufficientia circulatoria chronica cardiaca cum insufficientia valvulae tricu-spidalis (przewlekła niewydolność krążenia pochodzenia sercowego z niedo­mykalnością zastawki trójdzielnej). Cechy. Żyły szyjne są rozszerzone oraz stwierdza się tętno żylne dodatnie. Syndroma venae cavae superioris. Cechy. Stwierdza się wyraźne uwidocz­nienie żył na szyi i kończynie górnej oraz zastój w obrębie żył twarzy. Asthma bronchiale (dychawica oskrzelowa). Cechy. Podczas ciężkiego na­padu może się pojawić pewien zastój żylny na szyi i twarzy z ciemnym za­barwieniem twarzy, wywołanym niedostatecznym utlenowaniem krwi. Emphysema pulmonum alveolare essentiale (rozedma płuc pęcherzykowa istotna). Cechy. Gdy pod wpływem nadciśnienia płucnego prawe serce staje się niewydolne, powstaje uogólniony wzrost wypełnienia żył, którego jednym z objawów jest zastój i tętnienie w obrębie żył szyjnych. Mniej częste przyczyny. Pericarditis constrictiva chronica; bronchopneu-monia; abscessus retropharyngeus; oedema pulmonum; pertussis; haemoperi-cardium; struma intrathoracica; wysięk do worka osierdziowego.