Dysmetropsję (mikropsja i makropsja) etiologicznie można podzielić na dwie grupy: zaburzenia spowodowane zmianami obwodowymi, łącznie z przy­padkami obrzęku plamki żółtej i anomaliami akomodacyjnymi; zaburzenia pochodzenia centralnego. Wysiękowe zapalenie naczyniówki. Cechy. Poza upośledzeniem widzenia, spowodowanym mętami w szklistce i ogniskami wysięku, stwierdza się znie­kształcenie przedmiotów (metamorfopsja) na skutek przemieszczenia elemen­tów siatkówkowych ponad ogniskiem zapalnym; czasami przedmioty wydają się mniejsze niż są w rzeczywistości (mikropsja), a niekiedy większe (makropsja). Zapalenie siatkówki. Cechy. Mogą wystąpić wszystkie rodzaje zniekształ­cenia przedmiotów, dotyczące kształtu i wielkości. Przedmioty wydają się mniejsze, jeśli są stłoczone, może też wtedy wystąpić zmiana w ich zarysach i kształcie. Linie równoległe, ułożone pionowo, mogą z jednej strony wyda­wać się wypuklone na zewnątrz, z drugiej zaś — pochylone ku wewnątrz (delikatne linie równoległe mogą wydawać się ialistymi dla oka normalnego). Zmiana kształtu przedmiotów pochodzenia siatkówkowego występuje często jednocześnie z mroczkiem. Odwarstwienie siatkówki. Cechy. Pacjent zdaje sobie sprawę ze zniekształ­cenia przedmiotów równie dobrze jak z wyglądu „chmury" przed oczami. Mniej częste przyczyny. Porażenie akomodacji (mikropsia); skurcz akomo-dacji (makropsja); padaczka; znużenie siatkówki; obłęd dziecięcy; błędy re­frakcji; histeria; schizofrenia; zatrucia lekami; guz naczyniówki; uszkodzenie płata skroniowego; obrzęk plamki żółtej (mikropsja); blizny plamki żółtej (makropsja); migrena; guz w okolicy skrzyżowania nerwów wzrokowych.