U niemowląt na skórze pośladków często można spotkać rozmaite postacie podrażnienia skóry, od wyprzenia do zapalenia skóry lub wyprysku, które w większości przypadków są wynikiem zakażenia bakteriami ropotwórczymi. W różnych schorzeniach połączonych ze świądem pośladki mogą stać się siedliskiem przewlekłego podrażnienia z naciekiem, który to stan określamy jako zliszajowacenie. W następstwie domięśniowego wstrzykiwania leków, zwłaszcza preparatów rtęciowych, pojawiają się często w obrębie pośladków stwardniałe guzki. Również wysypka polekowa, zwłaszcza pojodowa lub po-bromowa, często umiejscawia się na pośladkach. Czyrak (iurunculus). Cechy. Czyrak jest częstym schorzeniem skóry po­śladków. Drażnienie czyraka, zwłaszcza jego ucisk podczas jazdy konnej, może spowodować rozprzestrzenianie się czyraków na wewnętrznej po­wierzchni ud lub rozwój zmian martwiczych w obrębie czyraka z powsta­niem typowej niesztowicy. Obecność czyraków, również o innym umiejscowieniu. Miejscowa bolesność, stwardnienie, naciek zapalny, tworzenie się czopów ropnych. Kiła (lues). Cechy. W szparze międzypośladkowej i dookoła odbytu stwier­dza się macerację naskórka lub obecność kłykcin. Kłykciny wystają ostro ponad powierzchnię skóry, mają około 1 cm średnicy powierzchnia ich jest płaska, gładka, wilgotna, szarawa. U dzieci z kiłą wrodzoną kłykciny mogą mieć ogromne rozmiary. Dla kiły wrodzonej typowe są również rozpadliny (fissurae), rozchodzące się promieniście dookoła odbytu. Świerzb (scabies). Cechy. Wśród licznych śladów zadrapań na skórze po­śladków rozsiane są wykwity o charakterze krost, grudek i pęcherzyków. Same jamy pasożytów są trudne do wykrycia. Zakażenie w wywiadzie. Silny świąd. Obecność pojedyn­czych wykwitów i jam świerzbowca na prąciu, w pachwinie, podbrzuszu, na rękach i nadgarstkach, w dole pachowym i między palcami. Mniej częste przyczyny. Wyprysk; plamy mongolskie.