Jeżeli na zębach odłożył się osad, oddech bywa stęchły i nieświeży. „Gorą­cy" oddech występuje zwykle w chorobach gorączkowych, a nieprzyjemna woń jest najwyraźniejsza w odrze, płonicy i durze plamistym. Lekką woń tru­pią odczuwa się czasem w oddechu ludzi bardzo ciężko chorych. Charaktery­styczną woń eteru i chloroformu wyczuwa się z łatwością w oddechu ludzi usypianych tymi środkami. Mówi się, że przetwory makowca nadają oddecho­wi woń narkotyku, jeśli zastosowano je w ilości wystarczającej dla spowodo­wania głębokiego osłupienia. Ostry alkoholizm. Cechy. Oddech opilców przesiąknięty jest silną wonią alkoholu. Fakt stwierdzenia tej woni nie powinien jednak odwodzić od udzie­lenia pomocy człowiekowi, zwłaszcza jeśli był on ofiarą jakiegoś wypadku lub został znaleziony na ulicy. Mocznica (uraemia). Cechy. W cięższych postaciach mocznicy zjawia się często amoniakalny, moczowy zapach oddechu chorego. Cukrzyca (diabetes mellitus). Cechy. Ciężka, słodkawa woń oddechu, przy­pominająca zapach starego piwa lub przejrzałych jabłek, jest spowodowana obecnością acetonu lub kwasu dwuoctowego; jest ona typowa dla kwasicy cukrzycowej, często poprzedzając śpiączkę lub towarzysząc jej. Niestwierdze-nie tego zapachu nie wyklucza oczywiście możliwości istnienia kwasicy cu­krzycowej. Zatrucie fosforem. Cechy. Oddech osobnika niedawno zatrutego ma zapach cebuli lub czosnku. Wywiad: wymioty; wymioty krwawe; żółtaczką; obecność fosforu w wymiocinach. Zatrucie kwasem cyjanowodorowym (zatrucie kwasem pruskim). Cechy. W oddechu czasem wyczuwa się woń nasion brzoskwini lub gorzkich migda­łów, pod warunkiem jednak, że od zatrucia nie upłynęło zbyt wiele czasu. W wywiadzie zażycie trującej substancji; zdrętwienie jamy ustnej i gardła; mdłości i wymioty; dezorientacja i ból głowy; duszność; zwolnienie tętna; ogólne osłabienie mięśni; rozszerzenie źrenic; utrata przy­tomności; drgawki; nietrzymanie moczu i stolca; niewydolność oddechowa. Rtęciowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (stomatitis mercurialis). Cechy. Występuje typowa woń oddechu o szczególnym metalicznym cha­rakterze. Mniej częste przyczyny. Pleśniawki (słodkawo-kwaśny zapach); śpiączka wątrobowa (woń rybna); zatrucie arsenem (zapach cebuli); zatrucie bizmutem (woń cebuli); laktacja (słodkawa woń); posocznico-ropnica (słodkawa woń); rozstrzenie oskrzeli (zapach siarkowodoru); stosowanie paraldehydu.