Zwracanie pokarmów jest usuwaniem niewielkich ilości pokarmu z żołądka i przełyku, skąd mogą one być wyrzucone lub nie. Zwracana treść jest nie strawiona, o odczynie zasadowym, jeśli pochodzi z przełyku, a kwaśnym — jeśli z żołądka, i może być dowolnie rozcieńczona śluzem. Nie ma mdłości tak jak w wymiotach. Oesophagitis (zapalenie przełyku). Cechy. Mniej łub więcej wydzielmy prze­dostaje się do jamy ustnej, a jej cechy mają doniosłe znaczenie w określeniu przyczyn. W zwykłych procesach nieżytowych wydzielina jest obficie zmie­szana ze śliną, ale zawiera krwinki. Ropa występuje w procesach ropowiczych, a gdy ma miejsce martwica błon śluzowych, mogą oddzielać się cząsteczki tkanki, co w przypadku zatrucia substancjami żrącymi może mieć wartość rozpoznawczą. Ropa i krew są obecne, jeśli choroba jest skutkiem ciała obcego. Główne objawy. W wywiadzie — połknięcie ciała obcego lub trucizny żrącej; ból przy połykaniu; tępy ból za mostkiem; niemoc i chudnięcie; zgłębniko­wanie przy pomocy rozszerzadeł lub zgłębnika żołądkowego; ezofagoskopia (błony śluzowe obrzmiałe i nastrzyknięte). Strictura oesophagi (fibiinosa seu caicinomatosa; zwężenie przełyku blizno­wate lub na tle raka). Cechy. Zwracanie ma miejsce po nagromadzeniu treści pokarmowej w rozszerzonej części przełyku ponad przewężeniem lub w uchył­ku z pociągania. Olbrzymie ilości cuchnącej, niekiedy nakrapianej krwią zasadowej treści mogą być zwracane w krótkim czasie po jedzeniu. Czasem znajduje się fragmenty tkanki nowotworowej. W wywiadzie — zatrucie substancjami żrącymi, jeśli mamy do czynienia ze zwężeniem bliznowatym; utrudnienie połykania; ucisk za mostkiem lub rzeczywisty ból; badanie przy pomocy rozszerzadeł; opracowa­nie radiologiczne; ezofagoskopia. Diverticulum simplex oesophagi (uchyłek przełyku). Cechy. Zwracanie, treści wypełniającej worek uchyłka następuje ostatecznie, ale nie jest ko­nieczne w rozlanym poszerzeniu. Jednocześnie nie ulega usunięciu cała za­wartość, ale bywają wyrzucane olbrzymie ilości cuchnącej substancji. Treść może być ponownie połykana; część przechodzi do żołądka, a część znowu do uchyłka. Utrudnienie połykania; uczucie pełności w szyi; niekiedy w obrębie szyi wyczuwalny opór, który można opróżnić; objawy uciskowe wraz z narastaniem objętości (duszność, dławienie, bezgłos); stłumiony odgłos opukowy; prześwietlenie oraz opracowanie radiologiczne. Diverticulum oesophagi e tractione (uchyłek przełyku z pociągania). Cechy. Zwracanie występuje po jedzeniu. Zwykle obecność martwiejących zmienionych gruźliczo węzłów chłonnych w śródpiersiu; utrudnienie połykania,- uczucie ciężaru za mostkiem; duszność; prześwietlenie i opracowanie radiologiczne. Ulcus ventriculi (wrzód żołądka). Cechy. Niekiedy występuje zwracanie; rokowanie w takim przypadku nastręcza duże trudności. Zwracaniu towa­rzyszy zgaga. Erosio ventriculi et duodeni (nadżerki błony śluzowej żołądka i dwunast­nicy). Cechy. Zwracanie może pojawiać się po odbijaniu kwaśnym gazem. Niewielki ból lub skurcz odźwiernika; w treści żołądkowej są obecne powierzchowne fragmenty błony śluzowej oraz krew widoczna makroskopowo lub utajona; opracowanie radiologiczne daje wynik nega­tywny. Neurosis (nerwica). Cechy. Jeśli zwracanie pokarmów ma charakter czysto nerwowy, akt ten jest niezależny od woli i zwykle występuje przez cały okres trawienia. Im później ma ono miejsce po przyjęciu pokarmów, tym więcej kwasu zawiera zwracana treść. Zwracanie może występować tylko po niektó­rych posiłkach lub po spożyciu szczególnych rodzajów pożywienia. Skurcz przełyku nierzadko ma miejsce u nerwicowców. Wtedy występuje nagłe zwra­canie w czasie lub wkrótce po jedzeniu bez mdłości i z bezpośrednią ulgą w dolegliwościach zamostkowych. Wydalana treść nie zawiera składników treści żołądkowej. Objawy neuropatyczne oraz czynniki emocjonalne pod­czas jedzenia lub prób połykania; utrudnienie połykania oraz dolegliwości zamostkowe (w czasie skurczu); niekiedy chudnięcie; wyeliminowanie chorób organicznych. Cardiospasmus (kurcz wpustu; achalasia). Cechy. Wraz z postępem choroby może występować wydatna rozstrzeń przełyku z następowym zwracaniem obfitych ilości pozostałości pokarmów, śliny i innych' wydzielin, szczególnie po przyjęciu pozycji poziomej. Stopniowe postępujące utrudnienie połykania; ból zamost-kowy może czasem występować po jedzeniu; niekiedy napady gwałtownego kaszlu i dławienia, zwłaszcza w nocy; bywa niedokrwistość, niedobory po­karmowe oraz utrata wagi w zaawansowanych przypadkach; zmiany w obra­zie radiologicznym; ezofagoskopia. Merycismus (ruminatio; przeżuwanie). Cechy. Choroba zaczyna się w wi­doczny sposób zwracaniem pokarmów. W wyniku tego pacjent doznaje pew­nego przyjemnego uczucia. Stopniowo chory zaczyna ponownie przeżuwać zwracaną treść, dopóki ostatecznie nie powstanie nawyk, który w końcu staje się mimowolnym. Zwracanie może mieć miejsce po każdym posiłku lub tylko niekiedy, natychmiast po jedzeniu lub w kilka godzin później. Występowanie u osób nerwowych, często u kilku człon­ków tej samej rodziny; uczucie przyjemności; brak wychudnięcia; wyelimino­wanie chorób organicznych. Mniej częste przyczyny. Carcinoma ventriculi; gastrectasis; gastritis; carci­noma oesophagi; aneurysma arcus aortae; paralysis bulbaris; myasthenia gravis; tumor mediastini; abscessus mediastini; morbus Hodgkini; lymphade­nitis tuberculosa; struma; pericarditis exsudativa; ulcus pepticum oesophagi; scleroderma; dyspepsia nervosa; paralysis palati mollis postdiphtherica.