OPŁUCNA PŁUCNA
Opłucna płucna albo trzewna otacza całą powierzchnię płuca z wyjątkiem wnęki, gdzie przechodzi w opłucną ścienną. W obrębie szczelin międzypłatowych, jak to zaznaczyliśmy poprzednio, opłucna płucna zstępuje na jednej z powierzchni międzypłatowych i dochodząc do dna szczeliny wstępuje na powierzchnię przeciwległą. Jeden płat płucny jest więc oddzielony od płata sąsiedniego podwójną blaszką surowiczą i oba ślizgają się o siebie. Innymi słowy jama opłucnej wysyła wypustki w szczeliny międzypłatowe, które sięgają do ich dna.
Opłucna płucna ściśle przylega do tkanki płucnej, choć nie jest z nią zrośnięta. Na osobie żywej przylega ona luźno do tkanki płucnej, na co wskazują niektóre sprawy chorobowe (np. obrzęk podopłucnowy, oedema). Na zwłokach świeżych, jak również utrwalonych, daje się ona na ogół łatwo odpreparować, choć jej warstwa głęboka (podsurowicza) z łatwością przy tym przerywa się. Praca mechaniczna opłucnej płucnej przypuszczalnie polega głównie na tym, że spaja zraziki płucne luźno tylko z sobą powiązane nie hamując jednak ich przesuwalności.