OSŁABIENIE DRUGIEGO TONU NAD TĘTNICĄ GŁÓWNĄ
Osłabienie drugiego tomu nad tętnicą główną może być skutkiem uogólnionego zmniejszenia napięcia ścian naczyń, niewydolności krążenia pochodzenia obwodowego lub wstrząsu (co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego), znacznej niedokrwistości oraz chorób osłabiających.
Insufficientia circulatoria chronica cardiaca (przewlekła niewydolność krą-. żenią pochodzenia sercowego). Cechy. W zaawansowanym zwyrodnieniu mięśnia serca obserwuje się osłabienie drugiego tonu nad tętnicą główną, wskutek
słabego odbicia krwi od zastawek tętnicy głównej, w związku ze słabszym kurczeniem się lewej komory.
Stenosis ostii venosi sinistri (zwężenie lewego ujścia żylnego). Cechy. W miarę narastania zwężenia drugi ton nad tętnicą główną słabnie coraz bardziej.
Insufficientia valvulae mitralis. Cechy. Drugi ton nad tętnicą główną jest nieco osłabiony.
Stenosis ostii arteriosi sinistri. Cechy. Drugi ton nad tętnicą główną jest mniej lub więcej przygłuszony i osłabiony, niekiedy niemal niesłyszalny; czasem bywa pokryty przez szmer rozkurczowy.
Insufficientia valvularum semilunarium aortae. Cechy. W chorobie tej obserwuje się skłonność do zastąpienia drugiego tonu nad tętnicą główną przez charakterystyczny dla tej jednostki chorobowej szmer, i to proporcjonalnie do stopnia niedomykalności.