WADY ROZWOJOWE
Większość odmian wrodzonych, dających się wytłumaczyć historią rozwoju, stanowi stałe przemieszczenie czyli zboczenie położenia narządu (dystopia s. ectopia). Jest to albo zahamowanie procesu zstępowania jądra, albo zboczenie, wskutek którego jądro w swej wędrówce rozwojowej przyjęło inną drogę niż prawidłowa (descensus aberrans). Zależnie od stopnia zahamowania procesu zstępowania zatrzymanie jądra (retentio testis), które zwykle łączy się z zanikiem lub niedokształceniem jądra, albo też z innymi zboczeniami narządów płciowych, może być różne; jądra mogą się zatrzymać w jamie brzusznej (retentio ab-dominalis) lub w kanale pachwinowym (retentio inguinalis). Jeżeli zstępowanie jądra postępuje nieprawidłowo, wtenczas już w jamie brzusznej może ono przyjąć inną drogę— przemieszczenie wewnętrzne (dystopia testis interna), lub może wwędrować w obręb przepukliny udowej, albo do miednicy małej; może też już po przejściu kanału pachwinowego przesunąć się podskórnie w obręb ściany brzucha czy uda, lub krocza, lub do worka mosznowego strony przeciwległej — przemieszczenie zewnętrzne (dystopia testis externa).
Niezależnie od rodzajów zboczeń położenia jądra, we wszystkich tych odmianach zawsze brak jest jądra w mosznie. Zboczenia te nazywamy wnętrostwem , zwłaszcza te przypadki, kiedy jądro pozostało w jamie brzusznej lub w kanale pachwinowym. Wnętrostwo, jak wszystkie inne odmiany położenia jądra, może być jednostronne (monokryplorchismus) lub obustronne (bikryptorchismus); to drugie jest jednak ogromnie rzadkie. Marchal1 stwierdził je raz jeden na 10 800 zbadanych przypadków u osobników dorosłych. Natomiast zatrzymanie jądra w jego procesie zstępowania u chłopców przed osiągnięciem dojrzałości płciowej jest zjawiskiem stosunkowo częstym, które przeważnie ustępuje w okresie pokwitania; w niektórych przypadkach zstępowanie jąder można wywołać przez podawanie hormonów płciowych męskich. Wnętrostwo może być częściowe lub całkowite ; jest ono częściowe, jeżeli tylko jądro jest przemieszczone, zaś najądrze i nasieniowód zachowują swe zwykłe położenie w mosznie; jest ono całkowite, jeżeli wszystkie te trzy twory są przemieszczone. U człowieka jądro zatrzymane w swej drodze zstępowania nie wytwarza plemników, podobnie jak u tych ssaków, u których poza rują jądra cofają się w obręb jamy brzusznej. Jądro przemieszczone jest na ogół narządem nieczynnym, o ile chodzi o jego funkcję spermiogenetyczną i osobnik z obustronnym wnętrostwem jest niepłodny. Jądro może uzyskać jednak swą normalną czynność, jeżeli drogą zabiegu chirurgicznego lub pod wpływem działania hormonów zdobędzie prawidłowe położenie w mosznie. Zabieg ten czy też kuracja hormonalna winny być dokonane przed zdobyciem dojrzałości płciowej.
Inną odmianę stanowi skręcenie jądra (imersio testis). Występuje ono w różnych postaciach, z których tzw. skręcenie przednie jest formą najczęstszą; jądro przyjmuje wtedy odwrotne położenie w mosznie, przy czym najądrze leży do przodu od jądra a nasieniowód wskutek tego jest skręcony.
Jądra występują w liczbie dwóch, jedno dla strony prawej, drugie dla lewej. W bardzo rzadkich przypadkach zdarza się jedno tylko jądro, podczas kiedy drugie nie rozwija się. Ten brak ograniczyć się może do samego tylko jądra lub obejmować również najądrze i nasieniowód. W przypadkach zupełnie wyjątkowych połączonych zwykle z innymi ciężkimi wadami rozwojowymi może brakować obu jąder. Do wyjątkowo rzadkich przypadków należy również występowanie trzech jąder. Znane są nieliczne tylko przypadki jądra nadliczbowego, które były poddane badaniu mikroskopowemu i wykazały wszystkie właściwości jądra, chociażby jądra nieczynnego. W przypadkach tych trzecie jądro znajdowało się w kanale pachwinowym. Inne opisane przypadki trzech, czterech a nawet pięciu jąder nie były kontrolowane czy to przy pomocy mikroskopu, czy nawet noża; do tych obserwacji więc należy odnosić się z wielkim zastrzeżeniem.