WYPUKLENIE LUB OBLITERACJA PRZESTRZENI MIĘDZYŻEBROWYCH
Pleuritis exsudativa (wysiękowe zapalenie opłucnej). Cechy. Przestrzenie międzyżebrowe ulegają „wypychaniu" na zewnątrz, a niekiedy bywają wy-puklone. Chora strona może wydawać się obszerniejsza. U niektórych pacjentów przestrzenie międzyżebrowe są szersze niż normalnie, ale u dzieci mogą być wyraźnie zwężone przez odruchowy skurcz mięśni międzyżebrowych. Dolne przestrzenie międzyżebrowe są nienormalnie płytkie lub zatarte, tak że zarys dolnej części klatki piersiowej jest wygładzony bądź zaokrąglony.
Empyema pleurae (ropniak opłucnej; pleuritis purulenta). Cechy. Przestrzenie międzyżebrowe mogą wypuklać się, zwłaszcza u dzieci, u których spotyka się również wyraźne wypuklenie także całej chorej strony.
Hydrothorax (puchlina opłucnej). Cechy. Pod względem objawów fizycznych obraz jest podobny do zapalenia opłucnej z wysiękiem z tym jednak, że puchlina często bywa obustronna.
Pneumothorax acutus (ostra odma opłucnej). Cechy. Chora strona jest rozciągnięta i nieruchoma, przestrzenie międzyżebrowe są zatarte, a objaw przeponowy ujemny. Zmiany te są szczególnie wyraźne w obecności odmy opłucnej powysiłkowej.
Pericarditis exsudativa (wysiękowe zapalenie osierdzia). Cechy. Przestrzenie międzyżebrowe w okolicy przedsercowej mogą się nieco wypuklać.
Mniej częste przyczyny. Guz śródpiersia; ropień śródpiersia, pyopneumothorax; bąblowiec płuc; wybroczyna śródopłucna; ropień podprzeponowy (zwykle po prawej stronie w dolnej okolicy klatki piersiowej); rak lub mięsak płuca bądź opłucnej (jeśli duży); rozedma płuc pierwotna; dychawica oskrzelowa.