zaburzenia czynności nerek w ostrej nerczycy z bezmoczem i mocznicą
Zaburzenia te wynikają zdaniem większości autorów z uszkodzenia zarówno filtracji w kłębkach, jak i wchłaniania zwrotnego w kanalikach, zależnego przede wszystkim od czynników hemodynamicznych związanych ze stanem wstrząsu. Opinia Bywatersa i Dible'a, że w ostrym zatruciu rtęcią np. przesączanie nie jest zaburzone i że następuje tu wzrost wchłaniania zwrotnego, jest zdaniem Allena nie uzasadnione. Iseri i współpr. stwierdzili w przypadku zatrucia sulfonamidami znaczne obniżenie frakcji filtracyjnej FF przy prawidłowej wartości współczynnika oczyszczania PAH na początku, co przemawia za pierwotnym uszkodzeniem filtracji kłębkowej. Istotnie badaniem bioptycznym nerki stwierdzono w tym przypadku rozlane uszkodzenie kłębków (glomerulitis i arteriitisj, przypisywane stanowi uczulenie na sulfonamidy.
Van Slyke także tłumaczy zaburzenia czynności nerek w tych przypadkach stanem wstrząsu. Wydaje mu się, że o niedomodze nerek stanowią tu zarówno zmniejszone ukrwienie, jak i niedostateczne wchłanianie, których nasilenie przedstawia się zresztą w poszczególnych przypadkach różnie. Spadek przepływu krwi przez nerki (R. PI. FI.) ma być reguła w początkowym okresie po wstrząsie (badanie Bulla, Joeckesa i Lowe'a) co można tłumaczyć uciskiem obrzękłej tkanki śródmiąższowej na miąższ. W każdym razie w okresie poprawy można stwierdzić przywrócenie prawidłowego krążenia w nerkach, zanim poprawi się czynność kanalików.
Jak więc widzimy, poglądy na fizjopatologiczne mechanizmy i na istotę zaburzeń czynności nerek w omawianej sprawie nie są jeszcze całkowicie uzgodnione. Badania są tu bowiem skomplikowane, a otrzymywane wyniki, zdaniem Allena, trudne do interpretacji, gdyż kłębki i kanaliki mogą być uszkodzone w różnym stopniu.
Najczulszy i najłatwiejszy do stwierdzenia objaw świadczący o uszkodzeniu kanalików — to niedomoga zagęszczania moczu, która zawsze występuje w tych stanach.