ZMIANY SKÓRNE PODUDZI
Psoriasis. Cechy. Łuszczyca rzadko ogranicza się tylko do podudzi. Pojawiając się na podudziach umiejscawia się z upodobaniem szczególnie na powierzchni prostowników w okolicy łokci i kolan.
Lichenificatio. Cechy. Liszajcowate wykwity spowodowane drapaniem spotyka się często na przedniej i zewnętrznej powierzchni podudzia. Są to zwykle owalne lub nieregularne poła ściemniałej i zgrubiałej skóry, której powierzchnia usiana jest bardziej lub mniej uniesionymi lub nieregularnie płaskimi grudkami, o wyglądzie mozaikowatym i z uszkodzeniami wskutek drapania.
Występowanie u osób cierpiących na nerwicę; swędzenie; przebieg przewlekły.
Dermatitis contagiosa acuta (z powodu kontaktu z sumakiem jadowitym, jadowitą odmianą galasu dębowego, prymulką itd.). Cechy. Stwierdza się zaczerwienienie i obrzmienie skóry, która sączy i pokrywa się pęcherzykami, przekształcającymi się następnie w strupy ulegające złuszczeniu.
W wywiadzie — kontakt; uczucie palenia w zajętym obszarze; ustępowanie w ciągu kilku tygodni lub dni.
Livedo reticularis (cutis marmorata). Cechy. Na skórze podudzi oraz stóp, w mniejszym stopniu na skórze ramion i rąk, cętkowate, plamkowate lub siateczkowate, niebieskawo zabarwione pola, uwydatniające się bardziej podczas działania zimna.
Uczucie zimna i czasem drętwienia w podudziach, połączone niekiedy z pobolewaniem w czasie zimnej pogody; przebieg przewlekły (łagodna, występująca z remisjami postać znana jest jako cutis marmorata); czasem owrzodzenie i powierzchowna zgorzel palców stóp; brak zarośnięcia dużych naczyń tętniczych.
Lichen planus. Cechy. Wykwity występują na powierzchni prostowników; jest to najczęstsze umiejscowienie tego schorzenia wspólnie z powierzchnią zginaczy ramion. Zwykle pojawiają się nagle czerwonawe grudki różnej wielkości o średnicy 1 do 5 mm, często ułożone w rzędy, czasem jednak zlewające się. Grudki są wyraźnie okrągłe, w centrum są wgłębione i z upływem czasu przyjmują purpurowy odcień, przy odbitym świetle świecący. Mogą również pojawić się wykwity plamkowate i półksiężycowate.
Występowanie zwykle u osób dorosłych, niedożywionych lub z nerwicą; czasem intensywne swędzenie; przebieg przewlekły.
Purpura. Cechy. Wzdłuż przebiegu kończyny dolnej układa się szereg rozległych plamek o intensywnie purpurowym zabarwieniu, które szczególnie uwydatniają się poniżej kolan.
Erythema nodosum. Cechy. Na powierzchni piszczelowej podudzi pojawiają się głęboko osadzone guzki, które szybko powiększają się i unoszą ponad powierzchnię skóry. Wielkość ich waha się od 1 do 8 cm średnicy, zabarwienie mają jasnoczerwone, często z odcieniem purpurowym; są ostro odgraniczone od otoczenia i bardzo tkliwe na obmacywanie. Mogą niekiedy dawać objaw chełbotania, lecz zropienie nie występuje nigdy.
Pojawianie się zwykle u młodych kobiet, szczególnie na wiosnę lub w jesieni; ostry początek z objawami ogólnymi (gorączka, złe samopoczucie, ból w mięśniach lub stawach); czasem mogą łączyć się z chorobą gośćcową lub innymi (pharyngitis septica, tuberculosis, lepra, coccidioidomycosis, endocarditis, pericarditis, meningococcaemia, lymphogranuloma venereum, scarlatina, septicaemia gonorrhoica) bądź z przyjęciem leków (jodki, bromki, sulfonamidy); czas trwania kilka dni lub tygodni.
Erythema multiforme. Cechy. Zwykle na podudziach, rękach, przedramionach i twarzy pojawiają się nagle plamki, grudki, pęcherzyki, rzadziej pęcherze, które mogą być umiejscowione dyskretnie lub występować w zgrupowaniach. Zabarwienie ich waha się początkowo od jasnoróżowego lub czerwonego odcienia do fioletowego lub purpurowego w okresie późniejszym. Odmiana pęcherzykowa lub pęcherzowa jest częstsza na podudziach niż w innych miejscach.
Ostry początek ze złym samopoczuciem, gorączką, bólami reumatycznymi i bólem głowy; brak swędzenia; uczucie pieczenia; czas trwania 1—2 tygodnie.
Ecthyma. Cechy. Płaskie, żółte krosty, występujące w grupach, pojawiają się na powierzchni podudzi. Są one otoczone wyraźnie odgraniczonymi od otoczenia obwódkami, wysychają szybko, tworząc czerwonawobrązowawe strupy. Po oddzieleniu się strupów pozostaje czasem lekkie owrzodzenie i przebarwienie.
Występowanie zwykle u niedożywionych dorosłych; ostry początek; brak głębokiego owrzodzenia, wyraźnych objawów subiektywnych oraz zmian kiłowych; powiększenie miejscowych węzłów chłonnych.
Syphilis. Cechy. Poza owrzodzeniami kilaków w kile trzeciorzędowej mogą się pojawić w kile drugorzędowej wykwity niesztowicowe. Są one pokryte wrzodami i strupami o zmiennej grubości, które czasem mają wygląd skorup ostryg (rupia; brudziec). Inne wykwity kiłowe skóry pojawiają się jako część mniej lub bardziej uogólnionej wysypki.
Erythema induratum. Cechy. Na zewnętrznej i tylnej powierzchni podudzi pojawia się niepostrzeżenie kilka podskórnych guzków, które powiększają się stopniowo do osiągnięcia średnicy od 1 do 4 cm. Skóra nad nimi staje się purpurowa i szybko przyrasta do nich mocno. Mogą się one resorbować lub przebijać na zewnątrz, tworząc głębokie, nieregularne owrzodzenia.
Pojawianie się u młodych kobiet, które dużo stoją; prze-bieo przewlekły; brak objawów przedmiotowych kiły.
Elephantiasis. Cechy. Schorzenie to rozpoczyna się powracającymi napadami zapalenia różycowatego. Po każdym napadzie zaatakowana okolica ulega pewnemu powiększeniu, aż w końcu skóra staje się zgrubiała, obrzmiała, szorstka i przebarwiona, a brodawki skórne mocno uwydatnione. Zmiany dotyczą podudzi i narządów płciowych zewnętrznych.
Występowanie częściej w okolicach tropikalnych (może jednak wystąpić również w innych szerokościach geograficznych); powstawanie zwykle u osób dorosłych; stwierdzenie zamknięcia dróg chłonnych (nowotwór; zakażenia, filarie).
Mniej częste przyczyny. Eczema (często z powodu żylaków); alopecia; leish-maniosis cutanea orientalis; tuberculosis papulonecrotica; brominismus; dermatosis Schambergi (dermatosis pigmentosa progressiva); prurigo; avitaminosis A (keratosis pilaris; na udach); acrocyanosis; chromoblastomycosis; sarcoma Kaposi; lepra; impetigo Bockharti; angioma serpiginosum; dermatitis haemostatica (zapalenie zastoinowe skóry); ukąszenia pchły.