ZNIEKSZTAŁCENIE SZCZĘKI
Prognathia mandibulae. Cechy. Żuchwa może bardzo znacznie wystawać przed górną szczękę wskutek zaburzeń rozwojowych. Jeśli wystawanie jest znaczne, a szczególnie jeśli istnieją przestrzenie między zębami przedtrzo-nowymi, siekacze pochylają się wybitnie ku językowi.
Micrognathia mandibulae. Cechy. Jeśli żuchwa nie rozwija się proporcjonalnie w stosunku do szczęki górnej, jest ona jak gdyby cofnięta ku tyłowi, a profil twarzy nabiera wyglądu ptasiego.
Zesztywnienie stawów żuchwy (ankylosis articulationum mandibulae). Cechy. Jeśli dojdzie do jednostronnego zesztywnienia przed ostatecznym ukształtowaniem się szczęk, ma miejsce typowe zniekształcenie. Podbródek jest znacznie cofnięty i przemieszczony ku stronie uszkodzonej, która ma wygląd pełny i zaokrąglony, podczas gdy strona prawidłowa jest spłaszczona. Jeżeli obustronne zesztywnienie nastąpiło przed ostatecznym wykształceniem szczęk, podbródek jest po prostu cofnięty.
Zwichnięcie żuchwy ku przodowi. Cechy. W postaci obustronnej usta są otwarte i chory nie może ich zamknąć, choć może je jeszcze trochę otworzyć. Żuchwa wysuwa się przed szczękę górną i twarz wygląda na dłuższą niż w rzeczywistości. Wyrostki stawowe wyczuwa się ku przodowi od wyniosłości stawowych. W rzadko spotykanej postaci jednostronnej podbródek jest przechylony w kierunku strony nie zmienionej, zaś usta nie są otwarte tak szeroko, a żuchwa nie jest ustalona w tej pozycji.
Mniej częste przyczyny. Żle zrośnięte złamanie żuchwy; oparzenia twarzy i szyi; wady zgryzu.